بررسی تجربی شکل دهی افزایشی ورق آلومینیومی با استفاده از ماشین تراش به روش سطح پاسخ

شکل دهی افزایشی ورق یکی از فرایندهای انعطاف پذیر به منظور تولید دسته ای و تکی قطعات است که به پانچ یا قالب مخصوص برای شکل دهی احتیاج ندارد. در این روش، با حرکت ابزار در امتداد مسیر از پیش تعریف شده، ورق فلزی به صورت تدریجی و موضعی شکل میگیرد. در این مقاله، فرایند شکل دهی افزایشی یک مخروط ناقص از جنس آلیاژ آلومینیوم Al3105 با استفاده از ماشین تراش و ابزار ساچمه ای بررسی شده است. همچنین با استفاده از آنالیز واریانس (ANOVA) تاثیر زاویه دیواره مخروط، قطر ساچمه، سرعت پیشروی و سرعت اسپیندل بر روی ضخامت کمینه دیواره مورد بررسی قرار گرفته و رابطه ای برای پیشبینی ضخامت کمینه ارائه گردیده است. نتایج نشان داد که افزایش زاویه دیواره، سرعت پیشروی و سرعت اسپیندل و کاهش قطر ساچمه سبب افزایش شکل پذیری و افزایش ضخامت کمینه دیواره میشود. از بین پارامترهای ورودی، زاویه دیواره با %97/45 ، بیشترین تاثیر را بر روی ضخامت کمینه دارد.