Speech: سمینار تخصصی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی: دریچه های جدیدی در علم

واژه ی زیست‌فناوری یا بیوتکنولوژی(Biotechnology) نخستین بار در سال ۱۹۱۹ توسط کارل ارکی (Karl Ereky) به مفهوم استفاده از سیستم های زنده و ارگانیسم ها برای توسعه یا تولید محصولات یا هر گونه کاربرد تکنولوژیکی که از سیستم های بیولوژیکی، موجودات زنده یا مشتقات آن استفاده می کند تا محصولات یا فرآیندهای خاصی را ایجاد یا اصلاح کند بکار برده شد. به طور کلی هر گونه استفاده هوشمندانه بشر در آفرینش، بهبود و عرضه فراورده‌های گوناگون با استفاده از جانداران، به ویژه از طریق دستکاری آن‌ها در سطح مولکولی در حیطه این مهم‌ترین، پاک‌ترین و اقتصادی‌ترین فناوری سده حاضر، زیست‌فناوری، قرار می‌گیرد. نام این دانش از این رو در ایران با نام «بیوتکنولوژی» شناخته می‌شود که این عمل تقریباً در تمام کشورهای جهان با همین نام شناخته می‌شود.
زیست فناوری از جمله واژه‌های پر سرو صدای سال‌های اخیر است. این واژه را درست یا نادرست به مفهوم همه چیز برای مردم به کار می‌برند. در این سمینار بر انیم که تعریف صحیح و جامعی از این علم کنیم و همچنین کاربرد ها و دستاورد های مهم آن در رشته پزشکی را معرفی نماییم.
بیوتکنولوژی را در یک تعریف کلی به کارگیری ارگانیسم یا فرایندهای زیستی در صنایع تولیدی یا خدماتی دانسته‌اند. زیست فناوری فنونی است که از موجودات زنده برای ساخت یا تغییر محصولات، ارتقا کیفی گیاهان یا حیوانات و تغییر صفات میکروارگانیسم ها برای کاربردهای ویژه استفاده می‌کند. بیوتکنولوژی به لحاظ ویژگی‌های ذاتی خود دانشی بین رشته‌ای است. کاربرد این گونه دانش‌ها در مواردی است که ترکیب ایده‌های حاصل در طی همکاری چند رشته به تبلور قلمرویی با نظام جدید می‌انجامد و زمینه‌ها و روش‌شناسی خاص خود را دارد و در نهایت حاصل برهم‌کنش بخش‌های گوناگون زیست‌شناسی و مهندسی است.
کاربرد های زیست فناوری در پزشکی:
1. ساختن موجودات ترانس ژنی
2. ژن درمانی
3. تهیه سلول های بنیادی
4. پیوند سلول و بافت های مهندسی شده
5. کلونینگ ژن