شکاف میان ریاضیات دانشگاهی و مسائل واقعی مهندسی
شکاف میان ریاضیات دانشگاهی و مسائل واقعی مهندسی
ریاضیات همواره به عنوان زیربنای نظری و بنیادی علوم مهندسی شناخته می شود. در واقع، ریاضیات بخش ناگسستنی علوم فنی و مهندسی است. با این حال، تجربه ی آموزشی اغلب دانشجویان علوم فنی و مهندسی نشان می دهد که میان ریاضیات دانشگاهی و مسائل واقعی مهندسی، شکافی معنادار وجود دارد. این شکاف نه به کم اهمیت بودن مباحث نظری، بلکه به نحوه ی انتقال و کاربرد آن ها در مهندسی بازمی گردد.
این در حالی است که نظام آموزشی دانشگاهی بر حل تمرین های استاندارد و تکنیک های محاسباتی تاکید دارد، اما مهندسی در عمل غالبا با مسائل باز، چندبعدی و وابسته به مدل سازی ریاضی سروکار دارد. دانشجو اغلب حل معادله را می آموزد، اما نه این که چگونه یک مسئله ی واقعی را به زبان ریاضی صورت بندی نماید. این نارسایی در دروسی مانند معادلات دیفرانسیل، جبر خطی و بهینه سازی نمود بیشتری دارد و از این دروس می توان به عنوان «مثلث چالش برانگیز» یاد کرد.
پیامد این رویکرد آن است که امروزه ریاضیات، به جای آن که به ابزاری برای تحلیل و تصمیم گیری تبدیل شود، به مجموعه ای از فرمول ها و روش های انتزاعی فروکاسته می شود. با این حال، کاهش فاصله میان ریاضیات نظری و کاربردهای مهندسی مستلزم تقویت آموزش مدل سازی ریاضی، تفسیر نتایج و پیوند مفاهیم ریاضی با مسائل واقعی است. تنها در این صورت می توان نقش واقعی ریاضیات را در تربیت مهندسان خلاق و مسئله محور احیا نمود.
ارائه دهنده: نیلوفر عظیمی