تاب آوری مهمترین ویژگی افراد مهاجر است

7 تیر 1403 - خواندن 4 دقیقه - 52 بازدید

تاب آوری مهمترین ویژگی افراد مهاجر است که به آنها کمک می کند تا در شرایط سخت و غیرقابل پیش بینی مهاجرت دوباره برخواسته و از نو بسازند.

 افراد تاب آور بعد از ورود به کشور میزبان به دنبال یافتن دوستان جدید و افزایش شبکه ارتباطی خود هستند.


 آنها با توجه به دید مثبت نسبت به خود و توجه به نقاط قوت خود و محیط در پی آنند که در شرایط سخت با تکیه به توانایی های بالقوه راهی تازه بگشایند


تاب آوری به ویژه پژوهش های مرتبط با کودکان، از دیرباز در رشته روانشناسی جای داشته است.

 برای بررسی تجربی تاب آوری لازم است تحلیل در سطوح چندگانه و مشتمل بر متغیرهای ژنتیک، اپی ژنتیک، توسعه، جمعیت شناختی، فرهنگی و اجتماعی انجام شود.

مطالعه تجربی عوامل تعیین کننده تاب آوری بر تلاش های صورت گرفته در زمینه پرورش تاب آوری اثر می گذارد و این واقعیت را تایید می کند که تاب آوری را می توان در سطوح متعدد، از جمله فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی، ارتقاء داد.



مهمترین نکته در مورد تاب آوری یا resiliency این است که تاب آوری در هر سن و در هر سطحی می تواند شکل بگیرد و سازه ای شناختی و قابل آموزش است.

 یعنی تاب آوری پدیده ای ذاتی نیست، بلکه از طریق تمرین، آموزش، یادگیری و تجربه حاصل می شود.

 پس اگر فکر می کنید خود یا اعضای خانواده تان تاب آوری کمی دارید، می توانید آن را تقویت کنید و مهارت های خود را برای تاب آور شدن پرورش دهید.


چند عامل مهم در افزایش تاب آوری مهاجران نقش دارند:


 افراد تاب آور در محیط های جدید به دنبال یافتن دوستان جدید و گسترش شبکه ارتباطی خود هستند. داشتن حمایت اجتماعی از سوی خانواده، دوستان و جامعه به افزایش تاب آوری کمک می کند.


افراد تاب آور از واکنش های هیجانی خود و رفتار اطرافیان آگاه هستند. آنها با تکیه بر نقاط قوت خود و داشتن دیدی مثبت به دنبال راه های جدید برای مقابله با چالش ها هستند.


تاب آوری به معنای بازگشت به زندگی پس از مواجهه با مشکلات است. افراد تاب آور با رویکرد انعطاف پذیر و خوش بینانه به زندگی، توانایی بازگشت به زندگی پس از موانع را دارند.


افراد تاب آور مهارت های حل مسئله بالایی دارند و در شرایط سخت با تکیه بر این مهارت ها راه حل های جدیدی می یابند.


تاب آوری سازه ای قابل آموزش و یادگیری است. با آموزش مهارت های تاب آوری و تمرین آنها می توان تاب آوری را در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی ارتقا داد.

کتاب "تاب آوری و مهاجرت" نوشته مارشا اکبر است که با ترجمه محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری و زهرا نیازاده توسط انتشارات مهدخت منتشر شده است.


 این کتاب به بررسی پیچیدگی های پویایی نهادی و اجتماعی مرتبط با مفهوم تاب آوری در مهاجرت می پردازد.


کتاب بر سه موضوع پژوهشی درباره مهاجرت و تاب آوری تاکید دارد: 

1) پیچیدگی پویایی نهادی و اجتماعی که ویژگی ذاتی نهفته در مفاهیم نظری تاب آوری است. 

2) عدم توافق بر سر انتخاب بهترین شاخص ها و مقیاس ها برای سنجش تاب آوری.

3) کمبود مطالعاتی که از تاب آوری برای بررسی چالش های استقرار و مهاجرت استفاده می کنند.


اصطلاح تاب آوری به طور کلی به ظرفیت بقای اشخاص، اجتماعات و سیستم ها در مواجهه با شوک ها و استرس ها و توانایی آن ها برای تحول در زمان ایجاب کردن شرایط اشاره دارد.هرچند مهاجرت تقریبا همواره با چالش ها و اختلال هایی همراه است، کاربرد این مفهوم در ارتباط با استقرار و یکپارچه سازی مهاجران نسبتا نوین است.





تاب آوری مهاجرت