واقعیت و مسئولیت زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم 

رب اشرح لی صدری و یسرلی امری واحلل عقده من لسانی یفقهو قولی

سلامت روان را می توان در دو کلمه خلاصه کرد: 

1. واقعیت پذیری 

2. مسئولیت پذیری 

پذیرش واقعیت به این معناست که فرد توانمندی و قدرت پذیرش پیامد های منطقی و طبیعی رفتار خویش را داشته باشد. این پیامد ها بخشی از دنیای واقعیست و هنگامی که ما پیامد های رفتار و تصمیمات مان را نمی پذیریم ، در واقع واقعیت را انکار می کنیم. اگر ما واقعیت زندگی واقعی خود را انکار کنیم، در زمره ی اختلالات روانی قرار می گیریم، چرا که با توجه به سه مسئله ی واقعیت، مسئولیت و درست و نادرست مورد توجه قرار می گیرد. 

مسئولیت پذیری ، یعنی فرد مسئولیت ارضای نیاز های شخصی و شخصیتی اش را به عهده می گیرد، و در راستای این هدف به نیاز های دیگران تعدی نمی کند و یا اینکه نیاز هایش را به هزینه ی دیگران رفع نمی کند. کسی بیمار به حساب می آید که نتواند دو نیاز اساسی خود را در حیطه ی واقعیت و پذیرش مسئولیت و تشخیص موارد درست و نادرست ارضا کند. 

بنابراین انسان مسئول اعمال و رفتار خویش است. 

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته