بررسی مقوله های پژوهش و تحقیق در سیاستگذاری رسانه ها
در حال حاضر فرآیندسیاستگذاری رسانه ای به صورت روزافزون به سمت استفاده ازتحقیقات پیش می رود .
روندهای موثری در حوزه سیاستگذاری رسانه ای پیرامون استفاده از تحقیقات علمی در حال تبلور است؛ به طوری که در مراحل مختلف فرایند سیاستگذاری، سیاستگذاران اعتماد گسترده ای به مطالعات کاربردی داشته اند . بسیاری از محققان ، گستره ای از تلاش ها را برای به وجود آوردن عینیت بیشتر در تصمیم سازی های سیاستگذاری که تحقیق و تحلیل ها پیامدهای آن را اثبات کرده اند، تایید می کنند. همچنین بسیاری از محققان این حوزه، بر روند افزایشی اعتماد سیاستگذاران به کاربرد تحقیقات به مثابه بخشی از عقلانی سازی این فرایند تاکید دارند .
به نظر می رسد که حوزه سیاستگذاری به تدریج به سوی قبول سیاستهای استفاده از دانش حاصل از تحقیقات در این فرایند پیش می رود. تحقیقات می تواند بر فرایند سیاستگذاری به شیوه های مختلفی تاثیر بگذارد. این تاثیر می تواند مستقیم و یاغیرمستقیم باشد. بزرگ ترین چالش در حوزه سیاستگذاری، کاربردی کردن تحقیق و پژوهش های موجود است. به کارگیری دانش در برخورد با مسائلی که سیاستگذاران با آن درگیر هستند، ممکن است در یک سطح انتزاعی صورت گیرد، اما بور (۲۰۰۷) در تحقیقاتی که در حوزه سیاستگذاری رسانه ای داشت، دریافت تا وقتی که نظرات عمده و کلیدی در نهادهای سیاستگذاری رسانه ای توسط سیاستگذاران شکل می گیرد، نمی توان به استفاده موثر از تحقیقات امیدوار بود .
تفاوت وظایف محققان و سیاستگذاران در فرایند سیاستگذاری توسط وایز (۲۰۰۶) توضیح داده شده است. بدین صورت که از محققان خواسته نمی شود که به عنوان یک تصمیم ساز در این فرایند شرکت کنند، بلکه در فضای سیاستگذاری، وظیفه محققان صرفا روشن کردن نتایج انتخاب هایی است که انجام می شود و اینکه با اتخاذ این راه حل ها سیاستگذاران چه به دست خواهند آورد؟ اما تصمیم گیری در طیف محدودی از سیاستگذاران و با نظرات قالبی آنها همراه است.
تحلیلگران فرایند سیاستگذاری دریافته اند که سیاستگذاری ها و تحقیقات علمی نمی توانند بدطور کامل از هم جدا شوند. مهم این است که دو رویکرد عقلانی و سیاسی در فرایند سیاستگذاری، اگر چه با اهداف گوناگون به کار گرفته می شوند، اما به استناد تحقیقات و تحلیل ها باشند. به هر حال، این نوع استفاده سیاسی از تحقیقها تناقضی با اصول مشورتهای دموکراتیک ندارد. تصور اهداف عینی و فرایند عقلانی سیاستگذاری یک ایده آل است که هرگز در واقعیت رخ نخواهد داد ( 2006: 45 ,Napoli). مونت گومری (۲۰۰۰)، در تدوین قوانین و لایحه های قانونی اخیر، نمونه هایی از چگونگی تاثیر تحقیقات بر سیاستگذاری رسانه ای را بر شمرده است. اثبات این که تحقیقات، به تنهایی می توانند سمت سوی سیاستگذاری ها را هدایت کند، ساده نخواهد بود. بنابراین تحقیقات می تواند یک ابزار ضروری برای سیاستگذاران باشد تا با شناسایی مدارک و شواهد مستند و گرایش ها، به هنجارهای عمومی شکل دهند، حتی زمانی که سیاست ها به شکست منجر می شود.
رسانه های الکترونیکی عصر حاضر به سرعت در حال پدیدار شدن هستند، به طوری که نیاز به تحقیقات رسانه ای بطور فزاینده ای احساس می شود که این امر می تواند سطح مباحث و قالب مسائل را در افزایش شیوه های تولید سیاستگذاری عمومی، روشن سازد. همچنین بررسی تاثیر گذاری رسانه ها بر روی مخاطبان بسیار حائز اهمیت است و محققان علوم ارتباطات باید بر این عامل تمرکز بیشتری داشته باشند.