بهره گیری از قابلیتهای نور و رنگ در فضاهای آموزشی در راستای افزایش خلاقیت کودکان

تمام کودکان نمونه خارق العادهای هستند، آنها میتوانند هم در کودکی خلاق بوده و هم در بزرگسالی خلاق باقی بمانند . اما میزان بهرهمندی از خلاقیت متفاوت است و عوامل مختلفی در زندگی، بر این بهرهمندی موثرند. هنگامیکه سخن از کودک به میان میآید، اولین سالهای زندگی تا سن دوازده سالگی مد نظر است. کودک در این سنین یاد میگیرد، میآموزد و کشف میکند و این امر مستلزم فراهم بودن فضایی کودکانه و صمیمانه است. فضایی به دور از هیاهوی دنیای بزرگتر، دنیایی پر از شادی با رنگهای زیبا، که در آن کودک فرصت بیان افکار تازه و پرورش و رشد استعدادهایش را داشته باشد، فضایی که زمینه مناسب برای خلاقیت کودکان فراهم آورد. هدف از نگارش این مقاله اهمیت دادن به فضای کودکان جهت افزایش خلاقیت است. طراحی فضای کودک که با توجه به ویژگیهای ذهنی، رفتاری و شناختی کودک و با به کارگیری رنگها و نور مناسب برای کودک طراحی شده باشد، میتواند مکان مناسبی را برای رشد خلاقیت کودکان فراهم کند. رنگ با قدرت تاثیرگذاری بر روحیات و تاثیر بر ضمیر ناخودآگاه میتواند نقش مهمی در خلاقیت فکری و ذهنی کودکان و رشد تفکر در آنها داشته باشد، همچنین نور و روشنایی جزیی از ذات زندگی بوده و نقش و جایگاه آن در فضاهای آموزشی و تاثیر آن بر خلاقیت کودکان حایز اهمیت میباشد . بنابراین با بررسی مبانی دانش روانشناسی محیط، محیطی به وجود میآید که پاسخگوی نیازهای جسمی و عاطفی کودک بوده و در افزایش خلاقیت کودک موثر باشد.

Keywords:

نور , رنگ , کودکان , خلاقیت , فضاهای آموزشی