گزارههایی اساسی در باب تعامل تربیت و فرهنگعمومی

با فرض وجود ارتباط میان دو حوزه فرهنگ و تربیت و نیز با فرضضرورت انجام اصلاحات اساسی در فرهنگ عمومی و نیز برنامهریزی برای تربیت، نحوه ارتباط این دو حوزه چگونه است و بر این اساس چه دستاوردهایی را برای سیاستگذاری فرهنگی یا برنامهریزی تربیتی به دنبال خواهدداشت مباحث این مقاله در دو محور اساسی ارایه میشود: محور اول در قالب ارایه ده گزاره اساسی به موضوع کلی تربیت و تحولات شخصیت و رفتار آدمی میپردازد. در بخش دوم رابطه تربیت( یعنیرشد شخصیت و تحولات رفتار آدمی) با فرهنگ عمومی در قالب چهار گزاره اساسی بررسی میشود. در نهایت با توجه به اینکه اندیشه تربیتی مقدمات و تمهیدات لازم برای عمل تربیتی را فراهم میآورد،میتوان به شکلی منطقی اندیشه تربیتی را، مانند مقدمه عمل تربیتی، بر فرهنگ عمومی موثر دانست و این دستاورد مقاله حاضر در زمینه سیاستگذاری فرهنگی است.

Keywords:

تربیت , یادگیری , شخصیت , رشد , فرهنگ عمومی