بررسی تطبیقی تولیدات سینمای دفاع مقدس حوزه هنری دردهه 60 بانظریه های سیدمرتضی آوینی جستاری درمدیریت سینمای ایران

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 422

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCCS-16-30_008

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1396

Abstract:

امروزه با گذشته نزدیک به چهل سال ازانقلاب اسلامی اختلاف دوتهیه کننده اصلی سینمای ایران یعنی حوزه هنری ووزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را باید پاشنه آشیل سینمای ایران دانست حوزه هنری دروضعیت متضادی که داعیه دار سینمای فاخر و ارزشی است تولیدات و مجوزهای صادره وزارت ارشاد را رد می کند به نظر بسیاری اثارتولیدی این ارکان با تعریف اثرفاخر همسانی ندارد جداکردن صفت ابدی ازناهنجاری مذکور تاقبل ازآنکه قهرمسیول با سینما به قهرتماشاگر ازسینما دامن بزند و جذابیت های سینمای بیگانه ابتکارعمل را بطور کامل ازمابگیرد الزامی است دراین مقاله با گزینش درون سازمانی ارکان مقاله شامل اثار کارگردانان و مبانی نظری ازبطن حوزه هنری به دنبال تبیین وضعیتی هستیم که درآن نتایج صریح و الزاما مورد قبول امروز قطب منتقد قرار گیرد دفاع مقدس تنها بسترمقبولی است که میتواند دراین تنگنا راه گشا باشد اثارحاتمی کیا و ملاقلی پور به مثابه اسطوره های فیلم ساز دفاع مقدس شهریاربحرانی به منظرو طلایه دار سینمای فاخر ردپایی برشن وچشم شیشه ای هم به منزله اثارصاحب سبک دردهه شصت ازتولیدات حوزه گزینش شده اند نتایج مقاله نشان میدهد که اثارتولیدی حوزه هنری با ارای آوینی هماهنگی غیرقابل ملاحظه ای دارد مهاجر ردپایی برشن و چشم شیشه ای بطور قابل ملاحظه یا با ارای اوینی تطبیق دارد و درمقابل سه اثرهراس گذرگاه و بلمی به سوی ساحل دیدگاه های شهیدآوینی ناهماهنگ هستند بنابراین بررسی تطبیقی حاضر نشان میدهد که تضاد درون سازمانی مذکور اثبات شدها ست

Authors

سیدمیثم مطهری

دانشجوی دکتری رشته مطالعات تیاتر دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبادانشگاه تهران

مسعود دلخواه

استادیارگروه کارگردانی دانشگاه تربیت مدرس

اسماعیل بنی اردلان

استادیارگروه سینماتیاتر دانشگاه هنر

مجید سرسنگی

دانشیارگروه نمایش دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی پردیس هنرهای زیبادانشگاه تهران