کاربرد نظریه ساخت و سازگرایی در تدوین کتابهای درسی علوم تجربی دوره راهنمایی از دیدگاه کارشناسان، سرگروههای آموزشی و معلمان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان کاربرد نظریه ساخت و سازگرایی، روش حل مساله و مهارت های تفکر در تدوین کتاب های علوم تجربی دوره راهنمایی از دیدگاه کارشناسان، سرگروههای آموزشی و معلمان شهر تهران بود. روش این تحقیق از نوع تحقیقات زمینه ای و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن را صاحبنظران مورد تایید قرار دادند و اعتبار آن نیز با استفاده از روش آلفای کرانباخ (0/85) محاسبه شد. نمونه پژوهش شامل معلمان (300 نفر)، سرگروههای آموزشی (19 نفر) و کارشناسان (25 نفر)، در سال 88-89 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و جدول مورگان انجام شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ازجمله آزمون خی دو به منظور بررسی رابطه احتمالی وجود رابطه بین پاسخ های کارشناسان، معلمان و سرگروههای آموزشی استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که:کارشناسان، سرگروههای آموزشی و معلمان میزان توجه و کاربرد نظریه ساخت و سازگرایی و روش حل مساله را در طرح ریزی کتاب های علوم تجربی دوره راهنمایی در حد کم و خیلی کم ارزیابی می کنند و بین نظریه های این سه گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.بین نظریه های کارشناسان، سرگروههای آموزشی و معلمان در خصوص مشکلات اجرایی و موانع کاربرد و طرح ریزی مبتنی بر نظریه ساخت و سازگرایی و روش حل مساله در کتاب های علوم تجربی تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

ساخت و سازگرایی , روش حل مساله , برنامه درسی علوم تجربی , دوره راهنمایی