بررسی میزان نشت آنتیموان از بطری های PET به داخل آب معدنی های استان فارس

پلی اتیلن ترفتالات رایج ترین ماده مورد استفاده در ساخت بطریهای نگهدارنده آب معدنی است. تریاکسید آنتیموان مصرف شده برای شکل گیری ظروف PET، ممکن است آب را با مواد تشکیل دهنده خود آلوده نماید. در این پژوهش، تاثیر زمان نگهداری (1 تا 8 هفته)، دمای نگهداری (20- تا 80 درجه سلسیوس)، pH (9/3 تا 8/3)، نور خورشید و اشعه UV بر میزان نشت آنتیموان از بطریهای PET به داخل 15 نوع آب معدنی موجود در استان فارسی، با استفاده از دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی با کوره گرافیتی بررسی شد. میزان آنتیموان در هفته اول و دوم در همه نمونه ها پایین تر از حداکثر تراز آلودگی استاندارد ایران (5ppb) بود ولی در هفته چهارم در یک نمونه (نمونه A) و در هفته هشتم در 3 نمونه ( نمونههای F A وJ با غلظتهای به ترتیب 5/68، 5/08 و 5/09 میکروگرم در لیتر) از حداکثر تراز آلودگی بیشتر شد. نور خورشید، اشعه UV، تغییر pH آب معدنی و نگهداری در دماهای 20-، 90 و 80 درجه سلسیوس باعث شد میزان آنتیموان به بالاتر از حداکثر تراز آلودگی برسد. بنابراین قرار دادن بطریهای آب معدنی در شرایط نامناسب محیطی باعث نشت آنتیموان به داخلآب شده و تهدیدی برای سلامتی مصرف کنندگان است

Keywords:

آب بطری شده , آنتیموان , پلی اتیلن ترفتالات , نشت