مروری جامع بر شاخص های کیفیت و آلودگی آب های سطحی

نیمرخ کیفیت آب های سطحی تقریبا در همه کشورها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، یکی از الزامات با اولویت است (Nguyen and Huynh ۲۰۲۲; Khan et al, ۲۰۲۱) در راستای این دستورالعمل، سازمان ها و جوامع تحقیقاتی متعددی در سراسر جهان ملزم هستند به فرآیند اندازه گیری، پایش و نظارت بر کیفیت آب های سطحی بپردازند. نقطه شروع این فرآیند بدست آوردن یک درک جامع از آب های سطحی با توجه به منابع، استفاده مورد نظر و ایجاد آلودگی است (Sarker et al, ۲۰۲۱) ، با توجه به شکل ۱ آب های سطحی زمین را از نظر منبع می توان در ۱۲ دسته طبقه بندی کرد به عنوان مثال، رودخانه ها، تالاب ها، برکه ها، دریاچه ها، آبشارها، کانال ها، چاه ها، نهرها و غیره. آب استخراج شده از این منابع در درجه اول در ۵ بخش ارائه می شود که در ستون میانی شکل ذکر شده است. در این میان، بخش کشاورزی به طور کلی آبیاری و دامپروری را پوشش می دهد (Acharya et al, ۲۰۲۰) معمولا از آب تصفیه نشده رودخانه ها، دریاچه ها، برکه ها و کانال ها برای آبیاری استفاده می شودبرای مصارف شرب دام مزرعه و آبیاری حیات وحش، منابع آبی که عاری از نمک های محلول بیش از حد هستند و خیلی کدر و آلوده/آلوده به آلاینده های شیمیایی یا بیولوژیکی نیستند، مناسب است .مجتمع های صنعتی به شدت به رودخانه ها برای فعالیت روزانه خود متکی هستند .(Sarker et al, ۲۰۲۱) آب رودخانه به خوبی برای تولید صنعتی (به عنوان مثال برای کارخانه های فولاد، کارخانه های کاغذ، کارخانه های تولیدی و فرآوری مواد غذایی)، تولید برق آبی و تولید برق حرارتی استفاده می شود. مصرف خانگی آب های سطحی شامل مصرف شرب و مصارف خانگی است و بیشتر منابع آبی بسته به در دسترس بودن آنها در هر موقعیت جغرافیایی برای این منظور مورد بهره برداری قرار می گیرندر .(Balla et al, ۲۰۲۲) با این حال، استفاده از این منابع برای مصارف انسانی نیاز به دقت زیادی در تصفیه دارد، به ویژه آب به دست آمده از رودخانه ها و نهرها (Adimalla and Qian ۲۰۱۹). شیلات یا پرورش ماهی علم و فرآیند مهندسی مرتبط برای تولید ماهی و سایر منابع غذایی آبی به منظور تامین غذای انسان است. این فرآیند اغلب کانال ها، حوض ها، مخازن یا دریاچه های سفارشی را به خود اختصاص داده یا ایجاد می کند تا محیطی ایده آل برای پرورش ماهی فراهم کند. به عنوان مثال، در مانیتوبا، کانادا، دریاچه وینی پگ و دریاچه مانیتوبا با استفاده از سهمیه ها، اندازه توری تورهای آبششی و تنظیم فصلی ماهیگیری مدیریت می شوند(Amiri et al, ۲۰۲۱). از سوی دیگر، در بنگلادش، آب های بسته داخلی که ۷۹۴۳۶۱ هکتار زمین را به شکل استخر، آب کشت فصلی، دریاچه ها و مزرعه پرورش میگو تشکیل می دهد، برای تولید تقریبا ۲۰۶۰۴۰۸ تن ماهی در سال تخصیص داده می شود. این تعهد یک روش غیر مصرفی برای استفاده از آب را تعریف می کند که در آن آب همچنان برای مصارف دیگر در مانند استفاده تفریحی، تولید غذا و حمل و نقل افراد و کالاها دسترس است (Breen et al, ۲۰۱۸). از نقطه نظر حمل و نقل آبی، کشتی ها در انواع مختلف، با اشکال و ساخت های مختلف، در طول اعصار در رودخانه ها، نهرها و دریاچه ها تردد کرده اند و از نظر اقتصادی به روش اصلی حمل و نقل بار برای مشاغل تبدیل شده اند. به عنوان مثال، در اوهایو، ایالات متحده، رودخانه های Monongahela و Allegheny برای انتقال سالانه بیش از شصت میلیون تن مواد خام و محصولات نهایی استفاده می شود.