ارائه الگویی برای ظرفیت سازی آموزش حسابداری در ایران با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری(SEM)

بدون شک توسعه آموزش حسابداری و حسابرسی نقش حیاتی در بهبود شفافیت سازمانی و جلوگیری از مفاسد اقتصادی دارد. آموزش حسابداری فرآیندی ب سیار پویا و چندبعدی ا ست. لذا این پژوهش با هدف تبیین و ارائه الگوی اقتضایی کارا برای توسعه آموزش عالی حسابداری در ایران صورت گرفته است. بدین منظور از داده های مربوط به 183 شرکت در بازه زمانی سالهای 1388 تا 1396 مربوط به شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین سایر داده های ملی مربوط به متغیرهای تحقیق استفاده گردید و به مدلسازی توسعه حسابداری با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری که از نوع رگرسیون چند متغیره می باشد پرداخته شد. نتایج پژوهش، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی در معادلات ساختاری، کارا بودن بالای مدل را تایید میکند و حاکی از این است که تمامی متغیرهای مکنون پژوهش حاضر اعم از توسعه اقتصادی، توسعه بازار سرمایه، خصوصی سازی و کیفیت حسابرسی بر توسعه فضای آموزش حسابداری در کشور تاثیر مستقیم داشتند. در تشریح نتایج حا صل از فر ضیه های پژوهش میتوان بیان نمود که در سالهای اخیر، محیط اقت ضائی حاکم بر کشور، زمینه را برای رشد و توسعه حرفه حسابداری فراهم نموده است و این روند رو به رشد نیز با برنامه ریزی درست و معرفی جایگاه واقعی حسابداری و حسابرسی در کشور توسط نهادهای حرفه ای و آموزشی و صاحبنظران این رشته میتواند ادامه یابد.

Keywords:

ظرفیت سازی آموزش حسابداری , توسعه اقتصادی , توسعه بازار سرمایه , خصوصی سازی , کیفیت حسابرسی