کم آبیاری تنظیم شده، اهمیت و ضرورت آن در شرایط ایران

یکی از اهداف آبیاری، بدانگونه که در تعریف علمی و مهندسی آن آمده است «استفاده حداکثر از واحد حجم آب» در شرایط محدودیت منابع آب می باشد. در این حالت جیره کاهش داده می شود، و بجای «آبیاری کامل» ، کم آبیاری صورت می پذیرد. آثار تبعی و طبیعی کم آبیاری کاهش عملکرد است. تحقیقات محلی، و استفاده از مدلها و توابع تجربی – ریاضی «مصرف آب – عملکرد» میزان کاهش را به ازای سطوح مختلف کم آبیاری نشان می دهد . در «کم آبیاری کلاسیک» برای اینکه کاهش حداقل باشد برنامه ریزی آبیاری، مدیریت و تمهیدات زراعی بگونه ای خاص صورت می پذیرد که آن را « کم آبیاری تنظیم شده» (REGULATED DEFICIT IRRIGATION) می نامیم. در روش «کم آبیاری»، با آب صرفه جوئی شده ، می توان سطح کشت را گسترش داد و عملکرد کل را افزایش داد. اینکه «کم آبیاری» تا کجا باید پیش برود و در چه سطحی باید متوقف شود؟ موضوع بهینه سازی آن است تا اینکه حداکثر عملکرد و سوددهی را تضمین نماید. در شرایط ایران بعلت محدودیت منابع آب«کم آبیاری تنظیم شده» و بهینه سازی آن که همانا استفاده حداکثر از واحد حجم آبست امر ضروری است، و لازم است در طراحی همه پروژه ها مورد توجه قرار بگیرد. برای این کار، بر اساس تحقیقات محلی و مدلهای کلاسیک توابع، «مصرف آب – عملکرد» تنظیم و تحلیل می شودو کم آبیاری متناسب با شرایط پروژه ، چه از نظر عملکردو چه از نظر سود خالص بهینه سازی می شود. در این مقاله پس از بحث در مورد کم آبیاری تنظیم شده، و تاکید بر اهمیت و ضرورت آن در شرایط ایران جدیدترین ، و کاراترین مدلهای بهینه سازی توضیح داده شده، و مثالی ارائه گردیده است.