بررسی مسئولیت کیفری ناشی از تعرضات جنسی بدون نزدیکی و تماس فیزیکی در قانون مجازات اسلامی 1392 و چالش های فرآروی آن

مطالعه تاریخ زندگی بشر نشان دهنده این واقعیت است که از دیر باز همواره میان انسان ها، روابط جنسی وجود داشته است. گاه این روابط به صورت قانونی و مشروع بوده است و گاه به صورت غیرقانونی بوده است. البته تعرضات جنسی محدود به تعرضات با ماهیت فیزیک نیستند و بسیاری از مصادیق این دسته از جرائم، بدون نیاز به هیچ گونه تماس و برخورد فیزیکی و جسمی نیز قابل تحقق است که آسیب وارده نه به جسم و آزادی تن مجنی علیه بلکه به حیثیت و آبرو و روح و روان مشارالیه ضربه وارد بر این اساس پژوهش حاضر با هدف واکاوی مسئولیت کیفری ناشی از تعرضات جنسی بدون تماس فیزیکی و نزدیکی و با روش توصیفی تحلیلی تدوین گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ماهیت اینگونه جرایم در صورتی که وابسته به عدم تماس فیزیکی و نزدیکی و مقاربت است ور در غیر این صورت ماهیت جرم تغییر می کند. همچنین در پاسخ به سوال دوم نتایج پژوهش نشان می دهد موضع حقوق ایران در قبال اینگونه جرائم در مصادیق مختلف، متفاوت است البته برخی از مصادیق اینگونه تعرضات جرم انگاری شده و برخی دیگر جرم انگاری نشده است.

Keywords:

تعرض جنسی , تماس فیزیکی , مسئولیت کیفری