مقدمه ای بر الگویابی طراحی داخلی واحدهای تجاری براساس معماری حجره های بازار سنتی

توجه به الگوهای شهرسازی قرون گذشته ایران و استفاده از اصول آنها با توجه به عامل زمان می تواند در شهرسازیمعاصر راهگشا باشد. هدف مقاله حاضر شناسایی راهکارهایی برای ایجاد بازارها براساس اصول معماری ایرانی در جهتهویت سازی شهرهای معاصر است. یکی از معضلات در فضاهای تجاری این شهرها اختلاط کاربری واحدهای تجاری است،این ادغام در فضاهای داخلی واحدها نیز موثر بوده و منجر به ایجاد مشکلاتی در معماری داخلی مغازه ها می گردد. سوالاصلی پژوهش حاضر چگونگی تاثیرگذاری صنف تجاری بر معماری داخلی واحدهاست که پاسخ به آن میتواند گامی موثردر مطالعات هویتی شهرهای جدید باشد. بدین منظور در مرحله اول با استفاده روش کیفی هویت در بازارهای شهرهایایرانی بیان می شود و در مرحله دوم با بکارگیری روش تفسیری-تاریخی اصول معماری داخلی حجره های سنتی مشخصشده و در سپس معضلات واحدهای تجاری در شهرسازی معاصر روشن میگردد و راهکارهایی در جهت هویت سازیواحدهای تجاری شهرهای معاصر ارائه میشود. براساس نتایج پژوهش، الگوی اصلی معماری داخلی دکان های سنتی کاملابراساس سبک زندگی ایجاد شده و هر صنف با توجه به نوع فعالیت تغییراتی جزئی در الگوی اصلی برای هماهنگی با فضاو فعالیت ایجاد کرده اس ت، بنابراین تغییرات الگوی اصلی مبتنی بر شرایط مکانی صورت گرفته است. براین اساس می تواندر راستای سبک زندگی ایرانی برای ایجاد هویت در شهرهای معاصر بکارگیری این الگوها (منطبق بر شرایط زمان) درواحدهای تجاری علاوه بر افزایش بازدهی، موجب هویت بخشی به فضاها (پاساژها و مال ها) می شود.

Keywords:

حجره سنتی , هویت شهری , شهر ایرانی , واحد تجاری , شهر معاصر