بررسی عوامل موثر در طراحی مراکز فرهنگی با بهره گیری از معماری کمینه گرا در کشورهای اسلامی

در این پژوهش، عوامل موثر معماری کمینه گرا در برخورد با بناهای فرهنگی مورد بررسی قرار می گیرند و از بررسی آنها پیشنهاداتیدر چارچوب وجوه مختلف کمینه گرایی برای طراحی بناهای فرهنگی ارائه می گردد.در حال حاضر و با توجه به سر درگمی جامعه معماریدر فقدان سبک و رویکرد خاص شاهد بناهایی هستیم که با زیاده روی در تزئینات، از بین بردن فرم خالص بی دلیل، بی توجهی به نقشنور در طراحی و همچنین نداشتن ارتباط بین طبیعت و معماری از کیفیت طراحی کاسته است. این در حالی است که با شناخت معماریکمینه گرا و وجوه پیرامونی آن می توان پیشنهاداتی را در جهت تعادل و تاثیرگذاری هر چه بیشتر بنا در محیط فرهنگی ارائه داد. هدفاصلی از این پژوهش استخراج عوامل موثر در طراحی مراکز فرهنگی و ارتقاء کیفی آن از طریق ساده گرایی است. در این راستا فرض عمدهبر آن است که ساختمان بناهای فرهنگی نباید نسبت به خوانایی و بی پیرایگی در طراحی بی تفاوت و منفعل باشندو باید از طریقراهکارهای گوناگون طراحی و خلاقیت معمارانه به ارزش ها و و کیفیات بصری زمینه طراحی بیافزایی. روش تحقیق در این پژوهش بصورتمطالعه و توصیف مبانی نظری و نمونه های موردی بوسیله مطالعات کتابخانه ای و تحلیل نتایج به دست آمده حاکی از آن دارد که با نشاندادن نقاط قوت معماری کمینه گرا و بهره گیری از این نقاط و عوامل تاثیرگذار آن در طراحی بناهای فرهنگی میتوان به یک طراحیمطلوب دست یافت.

Keywords:

معماری کمینه گرا , کمینه گرا , مراکز فرهنکی