تدوین الگوریتم سنجش گر پارامتریک جهت وحدت بخشی به نماهای شهری (نمونه موردی: خیابان 16 ام محله امیرآباد تهران)

منظر شهری شامل مجموعه ساختمان ها، نماهای شهری و عناصر موجود در شهر است. نماهای شهری عاملی مهم در ارتقاء کیفیت محیط شهری تلقی می شوند. نبود هماهنگی و همخوانی نماهای شهری موجب عدم آرامش ذهنی و روانی شهروندان می شود، که نتیجه آن از بین رفتن سرزندگی، حیات مدنی و هویت اجتماعی از شهرهای امروزی است. طراحی ساختمان کار پیچیده ای برای تیم طراحی ست، زیرا آنها در تلاش اند پارامترهای مختلفی را که به نوبه خود تابع محدودیت های مختلفی هستند را با هم هماهنگ کنند. برای حلاین پیچیدگی ها از ابزارهای شبیه سازی و سیستم های کارشناسانه می توان استفاده کرد که با استفاده ازبرنامه ریزی، کد گذاری و تبین پارامترها و قوانین، نحوه ساماندهی متغییرها را جهت رسیدن به هدف مطلوب سرعت می بخشند. هدف از این پژوهش ارائه روشی برای ادغام دو عملکرد متفاوت، کیفیت و کمیت، به یک هدف قابل اندازه گیری است که با استفاده از یک سنجش گر پارامتریک، داده های الگوریتمی با توجه به اطلاعات ساختاری، کار استخراج دقیق نما برای رسیدن به هماهنگی و وحدت نماهای شهری را به عهده میگیرند. روش تحقیق در این پژوهش، تحلیل بصری و استدلال منطقی است که برای حل مسائل پیچیده بااستدلال از طریق اطلاعات ساختاری، تصمیمات طراحی در حوزه های تخصصی انجام می گیرد، که نمای ساختمان را برای درک منطق پشت طراحی آن، مورد تحلیل قرار می دهد و سپس منطق یافت شده به ابزاری برنامه ریزی شده تبدیل می شود که می تواند به عنوان سنجش گری برای یافتن راه حل بهتر، برای ارضای هر دوهدف مورد استفاده قرار بگیرد. برای نیل به این هدف از نرم افزارهای طراحی پارامتریک همچون گرس هاپربهره گرفته شده است. در پژوهش انجام شده، معیارهای طراحی با بهره گیری از ابزارهای دیجیتال از داده های کیفی به کمی تبدیل شده و با ارائه الگوریتم ها ، تحلیل معیارهای وضع موجود صورت گرفته که می توان ازاین نتایج کاربردی جهت رسیدن به گزینه های بهینه طراحی استفاده کرد.

Keywords:

نماهای شهری , وحدت , روش پارامتریک , سنجش نماهای شهری