طرح معماری میان افزا در مرز بین بافت های ناهمخوان شهری نمونه موردی:(مرز بین محله اسلام آباد و عظیمیه شهرکرج )

امروزه بیشتر کلان شهرهای کشور با پدیده اسکان غیررسمی مواجه می باشند. شهر کرج نیز با این پدیده که باعثنابرابری اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و... شده است ، دست و پنجه نرم می کند، کلاک، حصار و اسلام آباد نمونه هایی ازسکونتگاه های غیررسمی هستند.این محلات هویت وفرهنگ وارزش خاص خود را دارند ، که تخریب و پاکسازی آنها نه تنها باعث حل این معضل نمیشود بلکه هزینه و زمان زیادی را می طلبد ، بنابراین با حفظ محله و برگرداندن پویایی، اصلاح زیر ساخت ها ، بهبودوضعیت سکونت،فضاهای عمومی شهری مناسب و ... می توان جایگاه محله را در شهر تثبیت و جزئی جدایی ناپذیر ازشهر تبدیل کرد.در این راستا هدف از پژوهش حاضر بهبود کیفیت زندگی در محله و فضای شهری و برقراری ارتباط بین دو محله بارعایت اصول و سیاست های طراحی میان افزا است . این پژوهش با روش کیفی و تحلیلی براساس مطالعات کتابخانه ای،میدانی ، مشاهده و تصویر برداری و تهیه پرسشنامه از مردم دو محله اسلام آباد و عظیمیه صورت پذیرفته است. برایطراحی مرز بین دو محله ، به بررسی تاریخچه شکل گیری محله ، کمبودها و نیازهای هر دو محله ،حفظ نقاط قوت،شکل و فرم بافت ، ایجاد امنیت با تاکید بیشتر بر حرکت پیاده و برقراری ارتباط و فضاهای جمعی و ... پرداخته شده است.مجموعه میان افزا شامل کاربریهای مختلف می باشد که بخش هایی در مجموعه و بخش هایی در محوطه طراحی شدهاست که شامل : گالری ، پلازا،پیست دوچرخه سواری ، دیوار گرافیکی ، صندوق خیریه و رفاه ، مفصل ارتباطی چندمنظوره و ... تشکیل شده است که به توضیح علت در نظر گرفتن این کاربری ها و در نهایت به جمع بندی و نتیجه گیریرسیده است.

Keywords:

طرح میان افزا , فضای شهری , مرز , بافت ناهمخوان , فرهنگ فقیر وغنی