ارزیابی مطلوبیت پاتوق های محلی پس از بهره برداری؛ نمونه ی موردی منطقه ی 5 شهرداری تهران

طی سال های 89-1386 سازمان زیباسازی شهر تهران مزبور شماری از پاتوق های محله طرح تهیه و در چند نقطه اجرا کرد. این پژوهشبا تکیه بر رویکرد طراحی مبتنی بر شواهد در پی آن است تا با دست یافتن به شناختی نسبت به چالش های کیفی پاتوق های محلی اجرا شده، و با توجه به تمایل مدیریت شهری به ادامه ی این رویکرد، مقدمه ای باشد برای بازبینی در شیوه ی ایجاد چنین فضاهایی. در اینپژوهش مطالعات بر سه منبع اصلی شواهد متکی است که سه مرحله ی اصلی را می سازد؛ نخست مرور ادبیات موضوع واستخراج معیارهای ارزیابی نمونه های اجرا شده، دوم مشاهدات میدانی و ارزیابی متخصص درباره ی دو نمونه از پاتوق محله هایاجرا شده در منطقه ی 5 شهرداری تهران، و سپس ارزیابی پاتوق محله های مزبور از دید کاربران آن ها. یافته های پژوهش معرفچهار چالش کلیدی ماهوی در طراحی پاتوق های محلی است؛ مکان یابی پاتوق، تعریف نقش هر پاتوق بر اساس طیف کاربرانمحتمل آن، طراحی ارتباط پاتوق با بافت بلافصل، طراحی عناصر درون پاتوق.

Keywords:

پاتوق محله , فضای عمومی مطلوب , طراحی میتنی بر شواهد , منطقه ی 5 شهرداری تهران