بررسی امکان تغذیه مصنوعی آب انتقالی از دشت شیراز در لایه آبدار دشت سروستان
Publish Year: 1377
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 2,113
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
INCID09_026
Index date: 4 May 2006
بررسی امکان تغذیه مصنوعی آب انتقالی از دشت شیراز در لایه آبدار دشت سروستان abstract
سطح سفره آب زیر زمینی در جنوب شرقی دشت شیراز بالابوده و از طرفی بخشی از آبهای سطحی دشت شیراز نیز در ماههای از سال بدون استفاده به دریاچه مهارلو وارد و تبخیر می شود. بررسیهای انجام شده نشان می دهد که با احداث سیستم زهکشی در جنوب شرقی دشت شیراز و نیز استحصال آبهای سطحی رودخانه های خشک و چنارراهدار می توان در مجموع به طور متوسط حجم آبی معادل 6 متر مکعب در ثانیه (در ماههای مرطوب) و 3 متر مکعب در ثانیه (درماههای خشک) تامین نمود. آب استحصال شده برای مصرف باید به دشت سروستان (جنوب شرقی شیراز) انتقال یابد در ماههای خشک آب می تواند مستقیما جهت کشاورزی استفاده گردد ولی در ماههای مرطوب (ماههای آذر تا فروردین) دو گزینه احداث سد و تغذیه مصنوعی برای ذخیره در نظر گرفته شده است.
مخروط افکنه های موجود در دامنه کوه قره واقع در جنوب دشت سروستان به منظور ایجاد حوضچه های تغذیه مصنوعی مورد مطالعه قرار گرفته وپارامترهایی نظیر نفوذپذیری آبرفت درسطح زمین و اعماق مختلف (از طریق آزمایش استوانه مضاعف)، تجزیه مانیکی و تعیین بافت آبرفت در اعماق، و نیز عمق سطح آب زیر زمینی در محدوده مورد مطالعه اندازه گیری شده است. منحنی های هم نفوذ سطحی، هم عمق سطح آب زیر زمینی، هم تراز سطح آب زیر زمینی و نیز منحنی های همسان هدایت الکتریکی ، یون کلر و یون سولفات آب زیر زمینی در محدوده مورد مطالعه تهیه گردیده است.
نتایج حاصله نشان می دهد که امکان تغذیه آب در داخل مخروط افکته به علت نفوذپذیری مناسب آبرفت و عدم وجود لایه های پیوسته نفوذناپذیر در بالای سطح آب زیر زمینی وجود دارد. ولی چون در پائین دست محل انجام طرح تغذیه مصنوعی، نفوذپذیری کاهش یافته و سطح آب زیر زمینی افزایش می یابد، این مساله باعث می گردد که با توجه به حجم بالای آب موجود جهت تغذیه (حدود 6 متر مکعب در ثانیه در مدت 5 ماه) سطح سفره آب زیر زمینی در بخش عمده ای از اطراف محل تغذیه شدیدا افزایش یافته، به طوری که احتما دارد دشت را غرقاب نماید. در این شرایط اگر سیستم زهکشی جهت پائین انداختن سطح سفره احداث گردد، موثر نخواهد بود . چون آبهای تغذیه شده در همان فصل زمستان از شبکه های زهکشی خارج می گردد و بنابراین در این شرایط احداث سد مخزنی از اولویت بیشتری برخوردار است.
با توجه به این تحقیق می توان نتیجه گرفت که در طرح های بزرگ تغذیع مصنوعی تنها پتانسیل نفوذپذیری محل تغذیه نباید در نظر گرفته شود بلکه عمق سطح آب زیر زمینی در پائین دست جهت جریان آب زیر زمینی ظرفیت بخش غیر اشباع سفره زیر زمینی و حجم آب تزریق شده به عنوان عوامل بسیار مهم باید مورد بررسی قرار گیرد.
بررسی امکان تغذیه مصنوعی آب انتقالی از دشت شیراز در لایه آبدار دشت سروستان authors
سیدمحمدحسین حجتی
کارشناس شرکت مهندسین مشاور پاراب فارس وعضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسل
عزت الله رئیسی
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز، بخش زمین شناسی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :