شناسایی عرصه های مناسب برای تغذیه مصنوعی سفره آب زیرزمینی دشت تجن (ساری) با استفاده از GIS و روش AHP

نیاز روز افزون به منابع آب در ایران موجب بهره برداری بیرویه شده و تعادل طبیعی منابع زیرزمینی به هم خورده، به طوری که بیلان آب در سفره های بسیاری از مناطق کشور منفی شده است. تغذیه مصنوعی منابع آب زیرزمینی راهبردی برای تقویت و توسعه منابع آب میباشد که از دیر باز در ایران مورد توجه است. مطالعه حاضر برای شناسایی مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی دشت تجن واقع در شهرستان ساری صورت گرفته است. بدین منظور پس از در نظر گرفتن معیارهای زمین شناسی، بافت خاک، شیب، کاربری اراضی، ضخامت خاک خشک، فاصله از آبراهه و تهیه لایه رستری هر کدام از این معیارها نسبت به رتبه دهی هر معیار به روش تحلیل سلسله مراتبی اقدام گردید. نتایج نشان داد که 91/6 درصد سطح منطقه برای عملیات تغذیه مصنوعی به طورکامل مناسب، 80/38 درصد سطح منطقه مناسب، 15/25 درصد سطح منطقه متوسط، 21 درصد سطح منطقه نامناسب و 14/8 درصد از سطح منطقه به طور کامل نامناسب میباشند.

Keywords:

انتخاب کارشناسانه , پتانسیل یابی , ضخامت خاک خشک , مکانیابی ,