اثربخشی درمانگری مبتنی بر مواجهه روایی در بهبود اختلال استرس پس از ضربه و حافظه سرگذشتی
Publish place: Journal of Clinical Psychology، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 475
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPSM-9-2_001
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1399
Abstract:
مقدمه: اختلال استرس پس ازضربه، یک اختلال اضطرابی تضعیفکننده است که تعداد قابل توجهی از بازماندگان ضربههای روانشناختی بزرگ را مبتلا میسازد و موجب بروز اختلالاتی در حافظه سرگذشتی میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی بهبود حافظه سرگذشتی و مولفههای مرتبط، به واسطه درمان مواجههروایی بود. درمانمذکور، شامل بسیاری از مولفههای مواجههسازی، به علاوه مولفههایی از درمان مبتنی برشواهد است. روش: 24 نفر از زنان تهرانی با تجربه خیانتهمسر و دارای استرسپسازضربه، با جایگزینی تصادفی در گروههای کنترل و آزمایش قرار گرفتند. همهافراد، مورد مصاحبهبالینی قرار گرفتند، سپس مقیاس تجدید نظرشده تاثیر رویداد (IES-R)، آزمون حافظه سرگذشتی، آزمون تعییناهداف و آزمون جملات بیستگانه را تکمیلکردند و مصاحبه حافظهسرگذشتی از ایشان گرفته شد. گروه آزمایش هشت جلسه درمان را پشتسر گذاشتند و گروه کنترل مداخله درمانی دریافت نکردند، سپس افراد هر دوگروه، مقیاس و سهآزمون را دوباره بلافاصله پس از درمان و سهماه پس از آن تکمیل نمودند و به مصاحبه حافظه سرگذشتی پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمونتحلیل واریانس اندازههای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافتهها: نتایج تحلیلآماری نشانداد استرس پس از ضربه در گروهآزمایش، بلافاصله پسازدرمان و سهماه پسازآن بهطورمعنادار کاهش پیداکرد. میزاناختصاصیبودن حافظهسرگذشتی افزایشمعنادار داشت. محتوای غیرمرتبط با ضربه و بارهیجانی مثبت در تعریفازخود در گروهآزمایش بهطورمعنادار افزوده شد. میزان استقلال اهدافبیانشده تغییر چشمگیری نشان نداد. نتیجهگیری: موفقیت درمان مواجهه روایی در بهبود نشانههای استرس پس از ضربه، موید این است که خاطره ضربه به خوبی در حافظه سرگذشتی یکپارچه شده است و با شکسته شدن شبکه ترس و دسترسی به جزئیات حافظه سرگذشتی، اختلالات مرتبط با این حافظه نیز بهبود یافته اند.
Keywords:
Authors
مونا شیورانی
دانشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پرویز آزادفلاح
دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علیرضا مرادی
استاد، گروه روان شناسی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
حسین اسکندری
دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :