نقش هویت بخشی صنایع دستی با تاکید بر صنایع دستی شهر اصفهان

صنایع دستی، مجموعهای از هنرها و صنایع است که محصول آ نها به صورت عمده با استفاده از مواد اولیه بومی به کمک دست و ابزار دستی تولید میشود. صنایع دستی حاصل روح ملتها و آیین فرهنگ ملی و پل ارتباطی میان اقوام و جوامع است. صنایع دستی برگرفته از ارزش و فرهنگ قومی و مصداقی از هویت هنری اقوام ایرانی است، که با تغییر سبک زندگی و افزایش محصولات ماشینی کاربرد و هویت خویش را از دست داده است. این پژوهش با استفاده از روش اسنادی به دنبال بررسی نقش هویت بخشی صنایع دستی اصفهان است. بررسیها نشان میدهد که با توجه به جایگاه جهانی صنایع دستی اصفهان بخش قابل توجهی از صنایع دستی این شهر به فراموشی سپرده شده است و وضعیت صنایع دستی اصفهان به دلیل سیاستهای ناکارآمد و غیرحمایتی، عدم حمایت از هنرمند، عدم توجه به دانش بومی در تولید صنایع دستی، دانش محدود راهنمایان سفر، تولید کنندگان و خریداران، سیاستهای گمرکی و.... صنایع دستی اصفهان نتوانسته جایگاه واقعی خود را پیدا کند. با شناسایی تاریخچه صنایع دستی اصفهان میتوان به جایگاه، موقعیت، هویت و تمدن واقعی کشور ایران پی برد. در این صورت صنایع دستی اصفهان از صنعت تفریحی و تفننی به صنعت کاربردی و تاریخی تبدیل میشود که ریشه در سنتها و سبک زندگی اقوام ایرانی دارد. صنایع دستی اصفهان از طریق جذب توریست، رونق صنعت گردشگری و اشتغالزایی اصولی میتواند هویت فرهنگی و حس تعلق مکانی شهروندان را زنده نگه دارد.

Keywords:

صنایع دستی , هویت , اصفهان