نقش مولفه های سرمایه روان شناختی در پیش بینی افسردگی دانشجویان

شواهد مختلف حاکی از افزایش تعداد و شدت مشکلات و اختلالات روان شناختی مانند افسردگی در دانشجویان است، به نظر می رسد سرمایه روان شناختی به عنوان یک رویکرد مثبت گرا و انعطاف پذیر بتواند زمینه ساز کاهش افسردگی و سایر مشکلات روان شناختی باشد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط مولفه های سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) و افسردگی در دانشجویان دانشگاه شیراز انجام گرفته است. مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بود. از این جامعه، 3249 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ) و پرسشنامه افسردگی بک- (BDI-II) 2 را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشاندهنده همبستگی منفی و معنی دار بین مولفه های سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) و افسردگی (P<0/01) بود. یافته های به دست آمده از تحلیل رگرسیون چندمتغیره استاندارد نیز حاکی از آن بود که مولفه های سرمایه روان شناختی در مجموع قادر به پیش بینی 34/7 درصد تغییرات افسردگی در دانشجویان بودند. بررسی ضرایب استاندارد بتا نیز نشان داد از بین مولفه های سرمایه روان شناختی، امیدواری در مقایسه با سایر مولفه ها از توان بالاتری B = -0/405) و (P<0/001 در پیش بینی افسردگی برخوردار است. این یافته ها ضرورت به کارگیری مدل های مداخلاتی مختلف مبتنی بر سرمایه روان شناختی را در پیشگیری از افسردگی آشکار می سازد.

Keywords:

سرمایه روان شناختی , افسردگی , دانشجویان