تاثیر اصلاح دیاتومیت در راندمان حذف زایلن گازی

زمینه و هدف: روند رو به رشد صنایع باعث تبدیل ترکیبات آلی فرار به یکی از شایع ترین آلاینده های محیط های کاری شدهاست. در حال حاضر بیش از 50 درصد کنترلگرهای پیشنهادی توسط EPA مرتبط با این آلاینده ها می باشد بنابراین باتوجه به کاربرد بالای این ترکیبات و اثرات مضرشان بر محیط زیست و سلامت انسان حتی درغلظت های کم حذف اینآلاینده ها ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر حذف زایلن در دو نوع دیاتومیت طبیعی و اصلاح شده می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی صورت گرفت. برای تولید غلظت های ورودی ازسیستم غلظت ساز دینامیک با روش اشباع بخار استفاده شد. تست های حذف در دو نوع دیاتومیت طبیعی (شسته شده با آبمقطر) و دیاتومیت شیمیایی حرارتی در غلظت ppm20 با استفاده از دستگاه سنجش قرائت مستقیم Phochek Tiger با روشPID صورت گرفت. جهت تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspss24 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که با اصلاح دیاتومیت درصد راندمان حذف در حالت رطوبت 25 درصد، نانو ذره اکسید روی 5درصد و غلظت ppm20 از 35 درصد به 60 درصد افزایش پیدا می کند که این تفاوت از نظر آماری نیز معنی دار شد(p<0.001).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که میزان راندمان حذف در حالت اصلاح دیاتومیت به دلیل حذف ناخالصی ها و درنتیجه جذب بهتر رادیکال های OH و افزایش مساحت جاذب دیاتومیت که توسط تست BET نیز مورد آزمون قرار گرفت بهمیزان 25 درصد افزایش نشان داد. با توجه به اینکه در بیشتر مطالعات از کربن فعال به عنوان جاذب و پایه در فرایندهایحذف استفاده شده است بنابراین استفاده از جاذبی طبیعی و ارزان قیمت مانند دیاتومیت می تواند به عنوان موضوعی نو جلوه نماید.

Keywords:

اصلاح دیاتومیت , ترکیبات آلی فرار , اکسید روی