بررسی تطبیقی جایگاه زن در اشعار عمر ابن ابی ربیعه و ایرج میرزا

عمر ابن ابی ربیعه و ایرج میرزا از شعرایی هستند که روحیاتی مشابه، و مضامین شعری یکسانی دارند. هر دو از طبقه اشراف و متمولان عصر خود بوده اند که جسورانه شعر می سرودهاند، بافت کلامشان ساده، روان و ساختار و محتوای شعرشان قابل فهم است. هر یک از آنها تصویری از جایگاه زن در جامعه ارائه داده اند که بر گرفته از احساسات، عواطف و علایق آنها بوده است. غزل سرایی عمر ابن ابی ربیعه بیشتر متاثر از زیبایی ظاهری و عشق به زن است، در حالی که ایرج میرزا علاوه بر زیبا بینی، به مساله حقوق اجتماعی زن و بهزعم خویش دفاع همه جانبه از آزادی زن پرداخته است. در این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی جایگاه اجتماعی زن در آثار شامخ شعرای مذکور مطالعه گردید و وجوه اشتراکی اشعار این دو شاعر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تعمق در زندگی و اشعار دو شاعر مبین آن است که وجوه اشتراکی زیادی بین آن دو شاعر وجود دارد. دلبستگی شدیدی به اهل لهو و غنا داشتند و منزل خودشانرا محل تجمع مغنیان و شعراء ساخته بودند. صراحت کلامشان، سادگی اشعارشان هجویات، جسارت و بی پروایی شان و نوع نگاهشان به زن کاملا مثل هم است. اما محیط پیرامون هر شاعر و مقتضای حال اقتضا می کرد تا شاعر شیوه خودش را پیش بگیرد و هدفش را دنبال کند.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , حقوق اجتماعی زن , اشتراکات مفاهیم , اشعار عمرابن ابی ربیعه , اشعار ایرج میرزا