روش های غیرقضایی حل وفصل اختلافات با تطبیق بر آیات قرآن کریم مطالعه موردی (میانجیگری تحکیم و داوری)

با توجه به انبوه مشکلات جامعه امروز ممکن است دعاوی بسیاری در دادگاه ها مطرح گردد که باعث ازدیاد پرونده های قضایی و وایجاد مشکل در روند رسیدگی شود پس به جهت حل و فصل اختلافات احساس نیاز به مراجعی به غیر از دادگستری نیز وجود دارد . که در این راستا می توان به شیوه های جایگزین یا غیر قضایی حل و فصل اختلافات در خارج از دادگاه ها نام برد . در فرهنگ وحقوق اسلامی اندیشه استفاده از راه حل های غیر قضائی در حل و فصلاختلافات دارای سابقه دینی و مذهبی می باشد و بنا به نوع روابط افراد در جامعه اسلامی که از آن به اخوت اسلامی و ایمانی یاد می شود، زمینه مناسبی برای حل تعارضات و اختلافات از طریق غیر قضائی وجود دارد. همچنین براساس تعریف انسان از دیدگاه مذهبی و باور به حیات جاودانه و اعتقاد به مسائلی از قبیل حشر میزان و ثواب و عقاب اخروی و معنا پیدا کردن توبه و انابه در نظام آموزشی و پرورشی اسلام، پاسخ کیفری، تنها راه حل برای مقابله با جرائم و خطاها نبوده و در قلمرو گسترده، میانجیگری بین طرفین دعوی، و عفو و داوری و حکمیت را مجاز دانسته اند .در این موارد اختلافات فی مابین افراد به وسیله شخص ثالثی که در بیشتر موارد توسط هریک از طرفین اختلاف، برگزیده می شوند مطابق با آئین رسیدگی مورد توافق طرفین حل وفصل می شود . استفاده از روش های غیررسمی حل اختلاف با به کارگیری داور و میانجی و روش کدخدا منشی و سازش برای حل نزاع ها حتی پیش از شکل گیری دولت و سازمان قضایی امری معمول و متداول بوده است و سابقه و قدمت بیشتری نسبت به شیوه رسمی و دادگاهی حل اختلاف دارد که درنتیجه باعث حفظ نظم وآرامش وامنیت جامعه ودفاع ازحقوق مردم در برابر جرائم از زمره مسائل مهم وحیاتی می شود.بنابراین شرکت دادن مردم در حل وفصل اختلافات به منظور برقراری عدالت واحقاق حقوق مردم وپیشگیری از جرائم ضروری به نظر می رسد

Keywords:

اختلافات , داوری , میانجیگری , روش های غیر قضایی