بررسی چگونگی اسقاط ارادی و قهری حق حضانت و ولایت در فقه امامیه و نظام حقوقی ایران

اسقاط ارادی و قهری حق حضانت و ولایت موضوعی است که سابقه بسیار طولانی در فقه امامیه دارد . به طوری که فقهای امامیه عموما مبحثی جداگانه در این زمینه را به رشته تحریر در آورده اند. به تبع آن قانون مدنی ایران که نشات گرفته از فقه امامیه علی الخصوص شهید ثانی است در مبحثی جداگانه به این مورد را اختصاص داده است. بر طبق نتایج این تحقیق در مورد اسقاط قهری که شامل جنون ،کفر، شوهر کردن مادر و مواردی که نیاز به ارزیابی دادگاه دارد تفاوتی در آراء فقها و قانون مدنی دیده نشد و قانون مدنی با توجه به نیاز روزمره مواردی را به اختیار دادگاه واگذار کرده است. اما در مورد اسقاط حق حضانت هم فقه امامیه و هم قانون مدنی اسقاط قهری را همان موارد اسقاط قهری حضانت می دانند. در مورد اسقاط اردای باید به این موضوع قائل باشیم که اسقاط ارادی ولایت را هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد چون با حقوق کودک در ارتباط است که نظم عمومی را برهم می زند