بررسی نقش تعدیلگر آموزش ضمن خدمت در تاثیر تعهد سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی (مورد مطالعه: معلمان شهر موسیان)

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه تلفیق شده؛ جهت سنجش متغیر آموزش ضمن خدمت و مولفه های آن با 24 گویه از پرسشنامه استاندارد ابراهیمی (1392)، جهت سنجش متغیر رفتار شهروندی سازمانی با 16 گویه از پرسشنامه ارکان وکونوسکی (1966) و جهت سنجش متغیر تعهد سازمانی و مولفه های آن با 16 گویه از پرسشنامه استاندارد آلن و مایر (1990) در قالب مقیاس لیکرت از کلیه معلمان شهر موسیان جمع آوری شده است. حجم نمونه آماری این پژوهش 175 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری تصادفی ساده است. برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده های تحقیق از نرم افزارهای spss و smartpls3 استفاده شد. تحلیل یافته ها نیز بدین صورت بود که با توجه به آمار تی برابر با 7.379، آموزش ضمن خدمت تاثیر تعهد سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی را تعدیل می کند. با توجه به آمار تی برابر با 6.723، تعهد اعطفی بر رفتار شهروندی سازمانی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معناداری دارد. با توجه به آمار تی برابر با 10.030، نتیجه می گیریم تعهد هنجاری بر رفتار شهروندی سازمانی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معناداری دارد و با توجه به آمار تی برابر با 9.201 که بیشتر از 0.96 است، نتیجه می گیریم تعهد مستمر بر رفتار شهروندی سازمانی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

آموزش ضمن خدمت , تعهد سازمانی , رفتار شهروندی سازمانی