مقایسه سرسختی روانشناختی وخودکارآمدی درمردان سالمند شاغل و بازنشسته

بموازات افزایش نسبت جمعیتی سالمندان و همچنین نقش روزافزون آنها در انجام کارهای داوطلبانه، انتقال تجربه و دانش و کمک به اعضاء خانواده با ایفاء نقش مراقبتی، توجه هرچه بیشتر و دقیق تر به مشکلات و مسائل آنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی در سالمندان شاغل و بازنشسته بود. طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. بدین صورت که دو گروه از مردان سالمند (بازنشسته و شاغل( از نظر سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش، کلیه مردان سالمند شاغل و بازنشسته شهر تهران بود. نمونه پژوهش 200 نفر مرد سالمند 100( نفر بازنشسته و 100 نفر شاغل( بود که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب گردیدند. به منظور جمعاوری داده ها از مقیاس سرسختی روانشناختی کوباسا (1982( و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982( استفاده شد. داده ها از طریق آزمون T، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین سرسختی روانشناختی و مولفه های آن (چالش، تعهد و کنترل( و خودکارآمدی سالمندان شاغل و بازنشسته تفاوت معنادار وجود دارد .(P<0/01( نتایج نشان داد که میزان سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی سالمندان شاغل به طور معنی داری بیشتر از سالمندان بازنشسته است و سالمندان بازنشسته بیشتر از سالمندان شاغل در معرض کاهش سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی قرار میگیرند.

Keywords:

سرسختی روانشناختی , خودکارآمدی , سالمندان شاغل , سالمندان بازنشسته