بررسی آزمایشگاهی و میکروساختاری اثر نانوسیلیس و میکروسیلیس روی مقاومت فشاری و مقاومت پیوستگی در محیط های نمکی

استفاده ی همزمان از نانوسیلیس NS و میکروسیلیس MS با بهبود بخشیدن واکنش های شیمیایی و میکروساختار بتن میتواند با افزایش مقاومت فشاری بتن و مقاومت پیوستگی میان میلگرد و بتن باعث افزایش ظرفیت باربری سازه های بتن مسلح به ویژه در محیط های نمکی شود. بنابراین در این مطالعه 11 طرح اختلاط شامل درصدهای مختلف NS و MS و بر پایهی دو رده مقاومتی سیمان، مقاومت فشاری و مقاومت پیوستگی در محلول نمکی با دو غلظت 15 % برای سیمان 42/5 مگاپاسکال C42.5 و غلظت 22 % برای سیمان 52/5 مگاپاسکال C52.5 مورد بررسی قرار گرفت. از روش عکسبرداری الکترون روبشی SEM نیز برای مطالعهی بخش میکروساختاری سطح اتصال میلگرد به بتن استفاده شده است. نتایج آزمایشگاهی نشان میدهد که جایگزینی سیمان با MS,NS سبب افزایش مقاومت فشاری، مقاومت پیوستگی و بهبود میکروساختار نمونه ها شده است. طرح اختلاط NS3%+MS7% مقاومت فشاری را 90 % و مقاومت پیوستگی را 66/2% برای C42.5 افزایش داده است. همچنین برای C52.5 طرح اختلاط MS5% +NS5% مقاومت فشاری را 87/5% مقاومت پیوستگی را 58/8% بهبود بخشیده است. همچنین افزایش رده مقاومتی سیمان، علاوه بر جابجایی طرح بهینه، تاثیر مستقیمی بر خواص مکانیکی و میکروساختاری سیمان داشته است. نتایج تحلیل SEM نیز نتایج بدست آمده از بخش آزمایشگاهی را پوشش داده است.

Keywords:

نانوسیلیس , میکروسیلیس , مقاومت فشاری , مقاومت پیوستگی , محیط نمکی , میکروساختار.