نگرشی استراتژیک به مدیریت جهادی

تفکر استراتژیک بنیان پویایی و پیشرفت درجهان متحول کنونی و چرا غ راه اینده است و در غیاب کنش استراتژیک اینده ابتر است این وجهه نظر اثباتی و تجربه پذریر هم به لحاظ علمی و شناختی و هم در سطوح خرد و ساختاری پذیرفته شده است در ساحت اندیشه نیز گسترش و ژرفش معرفت متکی به پویش استراتژیک است تا با عاملتی اموخت ارزش افرینی را بر ان افزود و به دست ایندگان سپرد. این مهم علاوه براینکه ازندانم کاری دوباره کاری، تشتت، ازمودن ازموده اشتباهات اتفاقی و تورش می کاهد عامل اختراع ابداع و نواوری است انگاره بنیادین مقاله این است که فرایند شکل گیری گسترش و ژرفایی حوزه فعالیتهای جهاد سازندگی بر بینش نظری و علمی ویژه و تفکری استراتژیک حضرت امام ره استوار بوده که هم در تقابل با جریان عمده نوسازی و توسعه غربی و هم در تعارض با اندیشه های ساختاری و توسعه ای مارکسیستی و نئومارکسیستی بوده است در تشریح این انگارش و بیان هدف نوشتار مساله اغازین بر محور چرایی و چگونگی موفقیت و محبوبیت جهاد سازندگی و همچنین استفاده از رهیافتهای علمی و تفکرات استراتژیک است که دهه بعد وارد ادبیات توسعه روستایی شدند همچنین به تحلیل از کارکردها خاصه اجرای بیش از 150 هزار پروژه توسعه روستایی خودکفایی در محصولات دامی و زراعی نقش بی بدیل در طول دوران دفاع مقدس و پرورش نیروی انسانی فعال و مدیرانی خلاق در سطح وزیر، استاندارد و مدیران عالی پرداخته می شود.

Keywords:

فرصت , تهدید , روستا , جهاد سازندگی , استراتژی