مقایسه بین روش جوشکاری و لحیم کاری بر شکل ظاهری و خواص مکانیکی اتصال فلزات گران بها ( طلا ، نقره و پلاتین )

امروزه جوشکاری یکی از اصلی ترین راه های اتصال و همچنین بازسازی در بیشتر صنایع فلزی می باشد . در این بین ، فلزات گران بهایی همچون طلا ، نقره و پلاتین نیز امروزه در بین روش های مدرن جوشکاریبرای خود جایگاهی ویژه ای داشته و روش های زیادی در جوشکاری این فلزات گران بها استفاده می شود . شاید بتوان قدیمی ترین و شاید یکی از پرکاربردترین روش های جوشکاری و اتصال فلزات گران بها را لحیم کاری دانست چرا که از قدمتی چندین هزار ساله برخوردار است. اما امروزه روش های مدرن بسیاری نظیر میکرو PAW، میکرو TIG و جوشکاری الکلی برای اتصال این فلزات استفاده می شوند . از آنجایی که قیمت فلزات گران بها بسیار بالاتر از سایر فلزات است به همین منظور استفاده از روش اتصال مناسب از اهمیت بیشتری برخوردار بوده چرا که باید خواص اتصال از ویژگی های مطلوب نظیر سختی کافی ، مقاومت به خوردگی و همچنین سایر خواص مانند اتصال مستحکم برخوردار باشد . در مطالعه حاضر سعی شده است بر روش اتصال فلزات گران بها توسط لحیم کاری به عنوان یک روش سنتی اتصال این فلزات و همچنین روش های مدرن جوشکاری مروری کلی انجام شود . سپس روش های ذکر شده ، از نظر خواص اتصال و فلز جوش با هم مقایسه شده و ویژگی های هر کدام مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد .

Keywords:

جوشکاری , لحیم کاری , فلزات گران بها