اثر سطوح پاکلوبوترازول بر روند رشد دانه و عملکرد سه رقم گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش گرمای پس از گرده افشانی
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 9، Issue: 4
Publish Year: 1395
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 416
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_ESCS-9-4_009
Index date: 29 June 2020
اثر سطوح پاکلوبوترازول بر روند رشد دانه و عملکرد سه رقم گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش گرمای پس از گرده افشانی abstract
مقدمه هورمونها از مهم ترین عوامل تنظیم کننده رشد گیاهان زراعی در پاسخ به اثرات محیطی و ژنتیکی محسوب میشوند. پاکلوبوترازول(PBZ) یک تنظیم کننده رشد گیاهی از دسته تریازولها بوده و در اوایل دهه 1980 مورد استفاده قرارگرفت. اثرهای بیولوژیکی کاربرد پاکلوبوترازول در واقع ناشی از کاهش جیبرلین داخلی درگیاه است (Fahimi, 2009). طبق نتایج برخی از پژوهشگران، پاکلوبوترازول باعث کاهش ارتفاع ساقه (Yang et al., 2001)، افزایش تعداد پنجه در هربوته و افزایش تعداد دانه در سنبله (Bayat et al., 2010)، افزایش تحمل تنشهای محیطی و غیرمحیطی می شود (Berova et al., 2002). تنش گرما یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده محیطی در تولید گندم بوده و مرحله زایشی در گندم حساس ترین دوره نسبت به دمای بالا است (Pradhan et al., 2012). لذا هدف از این تحقیق ارزیابی ویژگیهای فیزیولوژیکی رشد دانه گندم و عملکرد دانه آن نسبت به کاربرد غلظتهای مختلف محلول پاشی پاکلوبوترازول در شرایط مطلوب و تنش گرما میباشد. مواد و روشها این تحقیق در دو آزمایش مستقل، هر یک به صورت کرتهای یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار طی سال زراعی 93-1392 در منطقه دزفول انجام گردید. آزمایش اول شامل کاشت ارقام در تاریخ کشت توصیه شده (اول آذرماه) بود و به منظور مصادف شدن مراحل فنولوژیکی رشد گیاه پس از گرده افشانی با تنش گرمای پایان فصل، تاریخ کشت در آزمایش دیگر، اول بهمن ماه در نظر گرفته شد. در هر آزمایش، چهار سطح مصرف پاکلوبوترازول (صفر، 50 ، 100 و 150 میلیگرم در لیتر) که در ابتدای مرحله ساقه رفتن به صورت محلول پاشی بر روی اندام های هوایی گیاه اعمال گردید، به عنوان کرتهای اصلی و سه رقم گندم نان (استار، ویریناک و چمران) به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج آزمایش نشان داد در هر دو شرایط مطلوب و تنش گرمای پایان فصل، مصرف تنظیم کننده رشد پاکلوبوترازول باعث افزایش معنیدار دوره موثر پر شدن دانه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گردید، اما اثر این تیمار بر سرعت رشد دانه معنیدار نشد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد طول دوره موثر پر شدن دانه عمده ترین صفت در توجیه تغییرات وزن نهایی دانه (59/0R2=) بود و پس از آن سرعت پر شدن دانه بخش عمدهای از مابقی تغییرات آن را تعیین نمود. نتیجه گیری عملکرد رقم دیررس استار به دلیل گرده افشانی دیرتر و مواجه شدن مراحل پایانی رشد آن با تنش گرما نسبت به رقم زودرس ویریناک و رقم میانرس چمران، از شیب تغییرات دوره موثر پر شدن دانه، وزن دانه و عملکرد دانه بیشتری در شرایط تنش گرمای پایان فصل نسبت به شرایط مطلوب برخوردار بود. به طورکلی نتایج آزمایش نشان داد که اثر تنظیم کننده رشد پاکلوبوترازول بر خصوصیات رشد دانه و عملکرد مثبت بوده، بنابراین میتوان با کاربرد مناسب آن از بروز خسارت بالای ناشی از تنش گرما به ویژه در مراحل حساس رشد گیاه جلوگیری نمود.
اثر سطوح پاکلوبوترازول بر روند رشد دانه و عملکرد سه رقم گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش گرمای پس از گرده افشانی Keywords:
اثر سطوح پاکلوبوترازول بر روند رشد دانه و عملکرد سه رقم گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش گرمای پس از گرده افشانی authors
حسن نوریانی
استادیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :