ارزیابی جمعیت پذیری در شهرهای پیرامونی در راستای سامان دهی و تمرکز زدایی از کلان شهر تهران ؛ مورد: شهر جدید پرند

با توجه به مهاجرت گسترده روستائیان و همچنین شهرهای کوچک و میانی به کلانشهرها، بالاخص تهران و همچنین با توجه به کمبود مطالعات مربوط به عوامل بنیادی تاثیرگذار در عدم موفقیت اهداف پیش بینی شده اولیه شهر جدید پرند، به منظور جذب سرریز بخشی از جمعیت کلانشهر تهران و رسیدن به اهداف تعیین شده درسالهای آتی، این شهر می تواند نقش مهمی در نظام سلسله مراتب شهری استان تهران، جذب جمعیت، اشتغال و موارد دیگر داشته باشند. لیکن در مورد موفقیت یا عدم موفقیت در اهداف جمعیتی آن و عوامل موثر بر جذب جمعیت، اظهارات متفاوتی وجود دارد. در چنین شرایطی بررسی عملکرد این شهر جدید در جذب جمعیت و رضایتمندی جمعیت ساکن از وضعیت موجود، ضروری بنظر میرسد. روش تحقیق در مطالعه حاضر، روش توصیفی- تحلیلی میباشد. گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی و همچنین روش پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. شاخص های پژوهش در 5 گروه طبقه بندی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان میدهد که برای شهرهای جدید تنها جذب جمعیت کافی نیست. بلکه حفظ مهاجرین در این شهرها اهمیت فراوانی دارد. در این میان قصد و تمایل ماندگاری در شهر و میزان احساس رضایت از وضعیت موجود شهر جدید از فاکتورهای تاثیرگذار بر جذب جمعیت می باشد. شهر جدید پرند نتوانسته بر اساس اهداف اولیه پیش بینی شده جمعیتی به موفقیت چندانی دست یابد. همچنین میزان رضایتمندی از شاخصهای مختلف در شهر جدید پرند، نشان دهنده عدم رضایت از وضعیت موجود شهر میباشد.

Keywords:

شهرهای جدید , جمعیت پذیری , رضایتمندی , , تمرکززدایی , شهر جدید پرند