محور مقاله: حاصلخیزی خاک، تغذیه گیاه و کشت گلخانه ای- اثر باقیمانده روی و کادمیوم بر کیفیت دانه گندم در تناوب با برنج در یک خاک آهکی

به منظور بررسی اثر باقیمانده روی و کادمیوم در کشت برنج بر کیفیت دانه گندم، پژوهشی مزرعه ای در دو سال زراعی به صورتآزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در منطقه کوشک فارس اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح روی (صفر، 15و 25 میلی گرم سولفات روی بر کیلوگرم خاک) و فاکتور دوم شامل چهار سطح کادمیوم (صفر، 25 ، 50 و 100 میلی گرم کلرور کادمیوم بر کیلوگرمخاک) بودند. بیشترین تجمع کادمیوم دانه گندم (5/56ppm) در شرایط اثر باقیمانده 100 میلی گرم کلرور کادمیوم بر کیلوگرم خاک و عدمکاربرد سولفات روی در کشت برنج حاصل شد. به طور مشابه، نتایج نشان داد غلظت عناصر دانه گندم در شرایط اثر باقیمانده 100 میلی گرم کلرورکادمیوم بر کیلوگرم خاک 11 درصد کاهش یافت. در حالی که، با کاربرد 25 میلی گرم سولفات روی بر کیلوگرم خاک غلظت عناصر دانه گندم 12درصد افزایش داشت. همچنین، میان غلظت کادمیوم با غلظت عناصر در دانه گندم یک ارتباط منفی مشاهده شد و بیشترین میزان این همبستگیمیان کادمیوم و مس (**r(2)=-0/51) بود. به طورکلی در تناوب گندم برنج و در شرایط آلودگی خاک با کادمیوم، کاربرد 25 میلی گرم سولفات روی برکیلوگرم خاک در کشت برنج جهت بهبود کیفیت دانه گندم و کاهش اثرات منفی تجمع کادمیوم در یک خاک آهکی قابل توصیه است.

Keywords:

آلودگی خاک , باقیمانده کود , عناصر ریز مغذی , سولفات روی