بررسی تاثیر بخشش درمانی بر سلامت روان بیماران قلبی – عروقی بستری در بیمارستان عالی نسب تبریز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بخشایش درمانی بر سلامت روانی بیماران قلبی – عروقی بیمارستان عالی نسب تبریز بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه بیماران قلبی عروقی بستری در بیمارستان عالی نسب تبریز در تابستان 1397 بود. که برای نمونه 24 نفر از بین بیماران بصورت در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ) 12 نفر( و گروه شاهد) 12 نفر( تقسیم شدند. پرسشنامه GHQ برای هر دو گروه مورد آزمون قرار گرفت .گروه آزمایش به مدت 6 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش بخشایش درمانی دانشگاه استنفورد که توسط لاسکین معرفی شده قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. بعد از اتمام جلسات آموزش هر دو گروه بوسیله پرسشنامه GHQ مجدد مورد آزمون قرار گرفتند، داده های بدست آمده با میانگین و انحراف استاندارد توصیف و فرضیه های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل آماری این پژوهش بیان می دارد که درمان بخشش سبب بهبود سلامت روانی بیماران قلبی عروقی شده است.

Keywords:

بخشایش درمانی , سلامت روانی , بیماران قلبی – عروقی.