عوامل بزه دیدگی زنان از دیدگاه جوامع غربی و ایران

امروزه تحولات نوین در حوزه مطالعات جرم شناسی سبب شده است که توجه محققین علوم اجتماعی و جرم شناسی به آن سوی عملمجرمانه، یعنی قربانیان جرایم معطوف شود. بر ا ساس رویکردهای قربانی محور، شرایط حاکم بر تکوین جرم و وقوع بزه دیدگی موردبررسی و کنکاش قرار م ی گیرد تا بتوان جهت پیشگیری از جرم و کاهش تبعات آن گام برداشت. مقاله حاضر که مبتنی بر پژوهشیکیفی است، با استفاده از روش تحقیق کیفی و انجام مصاحبه های عمیق با 65 زن 19 تا 60 ساله تهرانی، علل بزه دیدگی زنان را براساس روایت خود آنان مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار دهد. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که زنان مصاحبه شونده عواملینظیر: بی احتیاطی زنان، نوع فعالیت های روزمره، نوع رفتار و پوشش، خشونت درحوزه خصوصی و عمومی، نابسامانی خانوادگی وضعف در جامعه پذیری، ناکارآمدی یا نبود قوانین حمایتی و اجتماعی، عدم آموزش روش های دفاع از خود، درهم ریختگی فضایشهری، وجود مکان های جرم خیز و مخفی نظیر زیرگذرها و معابر تاریک، وجود نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی نظیر بیکاری وفقر را در کنار ویژگی های فیزیولوژیک و زیستی، از جمله مهم ترین دلایل بزه دیدگی می دانند. ترس از قربانی شدن و بزه دیدگییک امر ناگهانی نیست، بلکه زنان در فرآیند اجتماعی شدن و از طریق والدین، گروه های همالان و وسایل ارتباط جمعی با این ایدهآشنا می شوند که نسبت به مردان آسیب پذیرترند و توانایی کمتری برای مقابله با بزه کاران دارند که این مسئله تاثیر آشکاری بر زندگیاجتماعی زنان گذا شته و زمینه پرهیز از حضور در برخی مکان ها را برای آنان فراهم می نماید و به زنان آموزدمی که چگونه برای عبور ومرور در شهر و انجام امور روزمره دست به انتخاب و گزینش بزنند.

Keywords:

بزه دیدگی , ترس از جرم , زنان , خشونت , عدم ادغام اجتماعی