تحلیل فضایی فقر شهری با تاکید بر انگاشت عدالت فضایی (محله مورد بررسی: گلشن گرگان)

سکونتگاه های غیررسمی در واقع مناطق فقیر شهری هستند که در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی دارای شاخص هایی هستند که این مناطق را نسبت با سایر مناطق شهری دچار رکود و انزوا می سازد و به نوعی به شکل سکونتگاه های غیررسمی نمود عینی می یابد. این مقاله به تبیین فقر شهری و سکونتگاه غیررسمی محله گلشن گرگان از منظر دیدگاه تجدید حیات شهری پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی، و از نوع تحقیق کاربردی است.اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی و با ابزار پرسشنامه و مصاحبه به دست آمده است، برای نمونه گیری به دلیل ناهمگن بودن جامعه از لحاظ ویژگی های اجتماعی-اقتصادی در محله گلشن،ازروش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. توزیع پرسشنامه درون هر خوشه، با روش تصادفی ساده صورت گرفته است با این شرط که افراد بیش از 6 ماه در محله سکونت داشته باشند. حجم نمونه تحقیق، با سطح اطمینان p=q=0/05, 95% و مقدار خطای d=0/1 و به دلیل نمونه گیری خوشه ای و با حجم جامعه 30800 نفر، معادل 264 نفر محاسبه گردیده است. تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS، نسخه 16.0 انجام و سنجش وضعیت هر متغییر در محله، از طریق آزمون T test و تعیین همبستگی شاخص ها نسبت به هم و نسبت به کل، از طریق آزمون پیرسون تعیین شده است.

Keywords:

شهری , سکونتگاه غیررسمی , تجدید حیات , محله گلشن گرگان.