بررسی نتایج حاصل از کاتترگذاری ورید مرکزی با استفاده از تکنیک ساژیتال مورب در نوزادان و کودکان

مقدمه: کاتترگذاری ورید مرکزی یکی از شایع ترین اعمالی است که توسط جراحان اطفال انجام می شود. با این وجود، استفاده از این کاتترها عوارضی را به همراه خواهد داشت که در این میان کودکان نسبت به بالغین حساسیت بیشتری نسبت به این عوارض دارند. با توجه به اهمیت این موضوع، مطالعه حاضر با هدف تعیین نتایج حاصل از کاتترگذاری ورید مرکزی با استفاده از روش ساژیتال مورب در نوزادان و کودکان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت آینده نگر انجام شد، برای 117 بیمار تحت هدایت تصاویر چندگانه سونوگرافی، فلورسکوپی و آنژیوگرافیک، کاتتر ورید مرکزی تعبیه گردید. اولویت در کارگذاری کاتتر به این صورت است که ابتدا ورید ژیگولار جهت تعبیه CVL (Central Venous Line) انتخاب شده و در صورت عدم موفقیت در کارگذاری کاتتر در این رگ به ترتیب ورید سابکلاوین و ورید فمورال جهت این امر مورد استفاده قرار می گیرند. بیماران دو ساعت بعد از کار گذاشتن کاتتر و سپس هر 24 ساعت تا روز بعد از برداشتن کاتتر معاینه شدند. PT  (Prothrombin Time)،  NRI(International Normalized Ratio) و تعداد پلاکت ها قبل از کارگذاری کاتتر اندازه گیری شدند. سن، جنس، سایز کاتتر، محل کارگذاری کاتتر، تعداد تلاش برای کاتترگذاری موفق، زمان استفاده از کاتتر، علت عدم استفاده از کاتتر و عوارض برای هر بیمار ثبت گردید. برای بررسی فرضیات و سوالات پژوهش از روش های آمار توصیفی و تحلیلی از جمله کای اسکوئر، t و رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: مدت زمان نگهداری کاتتر به طور میانگین 18/7±85/8 روز بود. ارتباط معناداری بین تعداد تلاش ها برای کارگذاری کاتتر و میزان بروز عوارض مرتبط با کارگذاری کاتتر مشاهده شد. همچنین ارتباط معناداری بین مدت زمان استفاده از کاتتر و میزان بروز عوارض مرتبط با نگهداری آن به دست آمد. از مجموع 117 بیماری که برای آن ها کاتتر ورید مرکزی تعبیه شده بود، 92 نفر (78 درصد) هیچ گونه عارضه ای نداشتند، پنج نفر (4 درصد) دچار عوارض مرتبط با کارگذاری کاتتر و 20 نفر (17 درصد) دچار عوارض مرتبط با نگهداری کاتتر شدند. در این مطالعه شایع ترین عارضه مرتبط با کارگذاری کاتتر، هماتوم و خونریزی بود که خود به خود برطرف شده و تهدید کننده نبود. در این مطالعه عوارض تهدید کننده حیات مانند پنموتوراکس و هموتوراکس مشاهده نشد که به نظر می رسد به دلیل استفاده از هدایت تصویری و روش مناسب در کارگذاری کاتتر، میزان بروز این عوارض کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که استفاده از هدایت تصویری در قرار دادن کاتتر ورید مرکزی با میزان بالای موفقیت در درج کاتتر ورید مرکزی و کاهش تعداد تلاش ها برای قرار دادن کاتتر در کودکان و نوزادان همراه می باشد. با توجه به میزان بروز پایین عوارض در استفاده از روش هدایت تصویری در قرار دادن کاتتر ورید مرکزی، به جایگزینی این روش با روش های سنتی توصیه می شود.

بررسی نتایج حاصل از کاتترگذاری ورید مرکزی با استفاده از تکنیک ساژیتال مورب در نوزادان و کودکان Keywords:

کاتترهای داخل وریدی مرکزی , عوارض , سونوگرافی , کودکان و نوزادان