نقش و تاثیر حرکت جوهری در شکل گیری نظریه معاد جسمانی در حکمت متعالیه
Publish place: International Conference on New Research in Psychology, Social Sciences, Educational Sciences and Education
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,368
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPSE01_001
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1399
Abstract:
نظریه حرکت جوهری از مبانی حکمت متعالیه صدرالمتالهین است که به حق می توان گفت اثبات آن در کنار برخی از اصول دیگر از قبیل اصالت وجود، تشکیک وجود و ... بسیاری از مسائل پیچیده و به ظاهر لاینحل فلسفی مانند حدوث زمانی عالم، رابطه میان ثابت و متغیر، خلق عالم، آفرینش مدام، ارتباط نفس و بدن و به ویژه معاد جسمانی و... را حل می نماید. معاد جسمانی، همان مسئله ای است که ابن سینا با صراحت از حل فلسفی آن اظهار عجز می کند و قبول آن را به شرع ارجاع می دهد و شیخ اشراق نیز از اثبات عینیت جسم دنیوی و اخروی برنمی آید. این دو فیلسوف بزرگ، بعضا به علت عدم اعتقاد به تجرد قوه خیال در مبحث معاد جسمانی دچار اشتباه شده و گرفتار تناسخ شده اند. ولی صدرا، نظریه بدن مثالی را در عالم خیال متصل، با توجه به تجرد قوه خیال، بیان می دارد و ضمن فرار از این معذور، درنهایت با تبیین یازده اصل و مبنا، معاد جسمانی را اثبات می کند.
Keywords:
Authors
علی اصغر یزدان بخش
دکترای حکمت متعالیه، مدیر فرهنگی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد، ایران
فاطمه میناخانی
دانشجوی دکتری حکمت متعالیه، دانشگاه فردوسی مشهد