همه انسان ها در زندگی به دنبال احساس شادی و نشاط اند و افراد مختلف آن را در امور مختلفی جستجو می کنند. اگرچه بسیاری از امور می تواند در انسان موجب رضایت و
شادکامی شود، اما برخی از سطوح شادکامی، از نوع کاذب بوده و به غمگینی منجر شده و یا فرد را به
شادکامی پایدار نمی رسانند. بسیاری از نظریات و یافته ها با روش های تجربی، عوامل
شادکامی را تبیین کرده اند که در طی زمان نیز دچار تغییر و تحول شده اند. رجوع به
قرآن کریم برای فهم عوامل
شادکامی و
ناشادکامی از زبان خلاق و مدبر و رب انسان، دسترسی انسان را به حقیقت
شادکامی و راهکارهای رسیدن به آن ممکن می سازد. در این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با شیوه تدبر واژه ای در آیات قرآن انجام شد، واژگان
شادکامی در قرآن، قوانین شادکامی، عمق شادکامی، انواع
شادکامی و تعریف
شادکامی از
قرآن کریم به دست آمد. با بهره گیری از حقایق
قرآن کریم می توان بسترهای ایجاد شادکامی، رضایت و طیب عیش را در فرد و جامعه ایجاد نمود.