تعیین رابطه بین چشم انداز زمان با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد واحد اصفهان (خوراسگان)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تعیین رابطه بین چشم انداز زمان با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد واحد اصفهان (خوراسگان) بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد واحد اصفهان (خوراسگان) در سال 1397 که بالغ بر 387 نفر می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران 193 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد چشم انداز زمان زیمباردو و بوید (1999) و پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و بوسیله آزمون های آماری t تک نمونه ای، ضریب همبستگی و تحلیل واریانس چند راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین ابعادچشم انداز زمان (گذشته منفی ، گذشته مثبت ، حال جبر گرا و آینده) با رضایت شغلی معنادار می باشد. در ضمن رابطه بین حال لذت گرا با رضایت شغلیr=0/14 نزدیک به معنادار شدن است. بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی در گام اول بعد گذشته منفی چشم انداز زمان و پس از آن بعد آینده می باشد. بین نمرات مولفه های چشم انداز زمان (گذشته منفی ،گذشته مثبت ،حال جبرگرا،حال لذت گرا ،آینده ) و رضایت شغلی بر حسب جنسیت تفاوت معنا داری وجود دارد. بین نمرات ابعاد چشم انداز زمان و رضایت شغلی با تحصیلات بین گروه و درون تفاوت معناداری وجود دارد. بین میزان ابعاد چشم انداز زمان و رضایت شغلی با سابقه کار بین گروه و درون گروهی تفاوت وجود دارد، بنابراین فرضیه پژوهشی تایید می گردد. پس می توان نتیجه گرفت که بین ابعادچشم انداز زمان (گذشته منفی، گذشته مثبت، حال لذتگرا، حال جبرگرا و آینده) با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان رابطه وجود دارد.

Keywords:

چشم انداز زمان , رضایت شغلی , کارکنان , آینده.