کاربرد توزیع گامبل در تعیین دبی حداکثر لحظه ای حوضه آبریز طالقان

برآورد دبی حداکثر لحظه ای با دوره بازگشت های مختلف برای طراحی سدها، سازه های هیدرولیکی، تثبیت سواحل رودخانه و پهنه بندی سیل ضروری است. هدف این پژوهش برآورد دبی حداکثر لحظه ای ایستگاه های هیدرومتری حوضه آبریز طالقان در دوره بازگشت های 2، 5، 10، 20، 25، 50، 100 ساله در فصول مختلف سال در بازه زمانی 1376-1395 است. بدین منظور ابتدا دقت توزیع گامبل بر توزیع مقادی مشاهداتی در نرم افزار EasyFit توسط دو آزمون کای اسکوئر و کولموگروف اسمیرن ب فررسی شد،که در هر دو آزمون نتایجدر سطح یک درصد معنی دار شد. در ادامه توسط نرم افزار توسط نرمافزار4.2 دبی حداکثر لحظه ای ایستگاه های هیدرومتری حوضه آبریز طالقان برآورد شد.نتایج نشان داد، حداقل دبی لحظه ای در فصل تابستان و حداکثر آن در دوره بازگشت های 100 ساله در فصل بهار به ترتیب در ایستگاه های گلینک، جوستان، گتهده و دهدره به میزان 204/92، 122/78، 26/92، 12/72 مترمکعب بر ثانیه رخ داده است. بیشترین نسبت دبی حداکثر لحظه ای دوره بازگشت 100 ساله به دوره بازگشت 2 ساله در ایستگاه دهدره در فصل پاییز 6/41 و کمترین آن مربوط به فصل زمستان در ایستگاه گتهده به میزان 2/53 می باشد که از این نسبت به منظور کفایت داده ها استفاده می شود.

Keywords:

سیل , دوره بازگشت , ایستگاه های هیدرومتری