روش پیشنهادی برای کاهش استفاده پهنای باند در مهاجرت زنده کانتینر در لایه مه

یکی از مشکلاتی که در رایانش مه وجود دارد کمبود منابع سخت افزاری نسبت به لایه ابر است. از این رو اسن مسئله باعث به وجود آمدن محدودیت در تعداد سرویس هایی که می توان در لایه مه به صورت هم زمان پیاده سازی کرد می شود و این محدودیت یک مشکل اساسی در سرویس دهی در شبکه های پویا به وجود می آورد. به طور مثال در شبکه های مه ای که به Iov سرویس می دهند؛ تعداد ماشین های مختلف با سرویس های مختلفی وجود دارد که هر یک به دلیل جابه جایی دستگاه های Iov در شبکه های محلی مه، باید سرویس هایشان در تمام شبکه های محلی موجود باشد. به دلیل محدودیت در منابع لایه مه این امکان پذیر نیست. در این مقاله یک راهکار برای بهینه سازی سرویس ها در مه، ارائه می شود. راهکاری که در این پژوهش برای مقابله با مشکل کمبود منابع در لایه مه ارائه شده است، استفاده از یک راهکار مجازی سازی به بر کانتینر به نام LXC/LXD و استفاده از CRIU برای مهاجرت زنده کانتینر می باشد. همچنین برای به حداقل رساندن حجم داده های منتقل شده که بیشترین زمان مهاجرت را به خود اختصاص می دهد، استفاده از یک قالب سبک برای LXC/LXD به نام آلپاین است که حج داده های منتقل شونده در مهاجرت را کاهش دهد.

Keywords:

رایانش مه , اینترنت اشیاء , مهاجرت زنده کانتینر , شبکه , رایانش ابری