تحلیل میزان تاب آوری مدیریت شهری و شهروندان در مدیریت مخاطرات محیطی با تاکید بر مدیریت یکپارچه سیلاب؛ مطالعه موردی: منطقه 22 تهران

این تحقیق در پی تحلیل میزان تاب آوری مدیریت شهری و شهروندان در مدیریت مخاطرات محیطی با تاکید بر سیل؛ مطالعه موردی: منطقه 22 تهران میباشد. روش تحقیق کمی-پیمایشی و از نوع رابطه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش محلات منطقه 22 شهرداری شهر تهران میباشد. جمعیت این منطقه 128958 نفر، 27 محله را شامل میشود. طبق فرمول کوکران تعداد نمونه مورد نیاز تحقیق 384 نفر میباشد. همچنین به منظور بازتابمولفه ها و ابعاد پرسشنامه شهروندان از دیدگاه نخبگان اقدام به توزیع 36 پرسشنامه بین کارشناسان وصاحبنظران مدیریت شهری در منطقه 22 شهر تهران نمودیم. پرسشنامه ها به صورت تصافی ساده در بین محله ها بر اساس تراکم نسبی به نسبت منطقه 22 توزیع شده است. آزمون آلفای کرونباخ با 34 گویه انجام گرفت و با ضریب پایایی 0.741 به دست آمد، که این نشان دهنده پایایی بسیار بالایی پرسش نامه تحقیق میباشد. داده های مورد نیاز بر اساس شاخص ها و وزنهای مرتبط در SPSS، Excel و GIS ذخیره، پردازش و از طریق آزمون های متناسب و تبیین کننده مسئله برای تحلیل استفاده گردیدند. یافته های تحقیق مبین این حقیقت علمی می باشند که میزان تابآوری شهروندان در برابر مخاطره سیل در ابعاد اجتماعی-فرهنگی (بالا)، اقتصادی (متوسط)، کالبدی (پائین) و نهادی (پائین ) و همچنین میزان تاب آوری مدیریت شهری در برابر مخاطره سیل در ابعاد اجتماعی-فرهنگی (پائین)، اقتصادی (متوسط)، کالبدی (متوسط) و نهادی (متوسط) می باشد. مطالعه حاضر، درک و دانش ما را در مورد تاب آوری و این که چگونه بازماندگان ناشی از مخاطرات طبیعی، درک بهتری ازتاب آوری شهری در زمان آن حوادث داشته باشند، توسعه میدهد. در نتیجه این پژوهش به ما میگوید که ضمن توجه به ابعاد تاب آوری شهری قادر خواهیم بود به کلیه مولفه های مرتبط به تابآوری آگاهی داشته باشیم و آثارسوء ناشی از این مخاطرات را در جوامع شهری خود کاهش دهیم.

Keywords:

تاب آوری , مدیریت شهری , مشارکت مدیریت مخاطرات محیطی , مدیریت یکپارچه سیلاب