بررسی تاثیر اشعه ماوراء بنفش بر گیاهان

اشعه ماوراء بنفش حدود 8-9 درصد طیف خورشیدی را شامل می شود و خود به سه نوار با طول موجهای UV-A (320-390nm)، UV- B (280-320 nm) و UV- C (254-280 nm) تقسیم می شود. رشد طولی گیاهان معمولا تحت کنترل اکسین است. فتواکسیداسیون اکسین یکی از دلایل کاهش رشد طولی گیاهان تحت اشعه ماوراء بنفش است. برگهای گیاهان تحت تاثیر اشعه UV ضخیم می شوند و محتوای ترکیبات ثانویه بخصوص فلاونوئیدها افزایش می یابد. یکی ازهدفهای مهم اشعه UV، DNA است. تابش اشعه UV-B و UV-C منجر به ایجاد جهش در DNA می گردد. در برگهای لپه ای یونجه تشکیل CPD مطالعه شده و دیده شد که در تمام طول موج های اشعه UV این دیمرها در این گیاه تشکیل می شوند. فسفو لیپیدها و گلیکولیپیدها از ترکیبات اصلی غشاء سلولهای گیاهی هستند که دارای اسیدهای چرب غیر اشباع می باشند و این اسیدهای چرب توسط UV-B و درحضور اکسیژن تخریب می شوند. پروتئینها نسبت به UV به خصوص UV-B جذب بالایی دارند و این به دلیل جذب این اشعه توسط آمینو اسیدهای حلقوی مثل فنیل آلانین، تریپتوفان، تیروزین، هیستیدین، سیستئین و سیستین می باشد.

Keywords:

اشعه ماوراء بنفش , رشد گیاه , پروتئین