بررسی تحقق حیات شبانه در برنامه ریزی توسعه پایدار شهری و مدیریت شهری (نمونه موردی: تهران و حوزه نفوذ)

تهران و بسیاری از شهرهای کشورمان را به دلایل مختلفی از جمله موضوعات فرهنگی، اجتماعی و عرفی شهر شبنمی دانند؛ این شهرها از ساعاتی از شب به بعد در سکوت، تاریکی و خلوتی فرو می روند و تردد در آنها معمولا محدود ومعدود می شود. این موضوع ارتباط نزدیکی با شرایط اجتماعی و اقتصادی، بافت شهری، امکانات و زیرساختها و مبلمانشهری دارد. آنچه شناخته شده و بهاداده می شود ظرفیت روزانه کار در شهر است. بجز منابع جدید و خلاقیت هایکارآفرینانه در شهر بخش زیادی از فضای شناخته شده اشتغال در کلانشهرها در روز به اشباع رسیده و از اینروست کهفرصت های شغلی اندک و بیکاری رو به فزونی است. شب و ماهیت جدید فرصتی جدید است با رهاوردهای اقتصادی کهبعضا می تواند به لحاظ فرهنگی و خانوادگی نیز تقویت کننده انواع همبستگی ها و همدلی های خانوادگی باشد. پرسشپژوهش کنونی آن است که ارزش افزوده ناشی از تحقق حیات شبانه درونی و بیرونی در برنامه ریزی توسعه پایدار شهری(نمونه موردی: تهران و حوزه نفوذ) کدامست پژوهش کنونی از رویکرد آمیخته که تلفیقی از دو روش کیفی و کمی است،استفاده می کند. به این صورت که این پژوهش ابتدا به صورت کیفی و با استراتژی موردکاوی که از استراتژی هایتحقیقات کیفی است، به تبیین جنبه های مختلف حیات شبانه در برنامه ریزی توسعه پایدار شهری مجموعه شهری تهرانو حوزه نفوذ می پردازد. علاوه بر موردپژوهی، از روش پیمایش به عنوان یک روش کمی برای گردآوری و تحلیل داده ها،استفاده گردیده است. دستاورد پژوهش نشانگر این است که ارزش افزوده ناشی از تحقق حیات شبانه درونی و بیرونی در برنامه ریزی توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: تهران و حوزه نفوذ) که شامل بعد اجتماعی است.

Keywords:

حیات شبانه , کلانشهر تهران , حوزه نفوذ , مدیریت شهری , ابعاد اجتماعی و اقتصادی