نقش واسطه ای عدم تعادل تلاش-پاداش در رابطه بین بی عدالتی آموزشی و فرسودگی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر، آزمون یک الگوی مفهومی برای نقش واسطه ای عدم تعادل تلاش-پاداش در رابطه بین بی عدالتی آموزشی وفرسودگی تحصیلی بود. این پژوهش در چارچوب یک طرح همبستگی انجام شد. شرکت کنندگان 370 نفر دانشجوی دختر مقطعکارشناسی ساکن خوابگاه های دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 96-1395 بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ایانتخاب شدند و فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه عدالت آموزشی، نسخه دانشجویی پرسشنامه عدم تعادل تلاش-پاداش ونسخه دانشجویی سیاهه فرسودگی اولدنبرگ را تکمیل کردند. با استفاده از برآورد حداکثر درست نمایی و روش خود-گردان سازی،یافته های حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که عدم تعادل تلاش-پاداش در رابطه بین بی عدالتی آموزشی و فرسودگیتحصیلی نقش واسطه ای دارد (p<0/05). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که بی عدالتی آموزشی می تواند فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کند. در این میان، عدم تعادل تلاش- پاداش، می تواند یکی از سازوکارهای تاثیر بی عدالتیآموزشی بر فرسودگی تحصیلی را روشن کند. این نتایج، در طراحی برنامه های آموزشی برای اساتید و برنامه های مشاورهای برایدانشجویان، قابل استفاده است.

Keywords:

بی عدالتی آموزشی , عدم تعادل تلاش-پاداش , فرسودگی تحصیلی , دانشجویان